Liverpool en Chelsea delen punten, maar doelpuntenmaker Eden Hazard onderstreept status als man van grote momenten

Eden Hazard (27) lachte smakelijk. In de opbouw naar de topper op Stamford Bridge, tussen ongeslagen nummer twee Chelsea en perfecte leider Liverpool, kreeg rechtenhouder BT Sports een aantal minuten met de Rode Duivel, Chelsea’s man in vorm. Hazard gaf eerlijk toe dat hij deze zomer met een transfer naar Spanje in zijn hoofd zat, meer bepaald naar Real Madrid. Tegelijk verklaarde hij zijn liefde voor Chelsea, voor altijd zijn club. Diplomaat. Op het eind passeerden de vragen over Maurizio Sarri. Over doelpunten-targets – “Laten we beginnen bij 20.” En ook over de superlatieven. Des Kelly gooide hem voor de voeten dat zijn trainer hem de beste in Europa vindt. Hazard proestte het uit: “Van de wereld, he.” Vette knipoog. Zo’n hoge dunk heeft hij niet van zichzelf. Hij hoeft ook niet de beste te zijn. “Als ik me maar amuseer. En als ik de mensen maar kan entertainen.”

Op Stamford Bridge krijgen ze er geen genoeg van. In uitbreiding bij Engeland. Voor de vierde keer dit jaar gooide een stadion zich aan zijn voeten ondanks het gelijkspel. Populairste speler met grote voorsprong – de shirtverkoop boomt nog harder. Chelsea mag dan wel een favorietenrol in het titeldebat van zich afschuiven, er wordt gewezen naar Manchester City en Liverpool, maar als ze deze vorm kunnen aanhouden worden The Blues straks scherprechter. En als Eden Hazard deze lijn doortrekt. Waar zouden ze op dit moment zonder staan?

Ter verdediging van Hazard is in het verleden altijd gezegd: je moet door zijn cijfers heenkijken, met zijn dribbels en acties zorgt hij voor veel gevaar. Wel, zijn stats zijn indrukwekkend. Tien schoten op doel dit seizoen in alle competities, zeven goals, twee assists en angstgegner van Liverpool. Twee keer in vier dagen beslissend in een topper. Op klasse. Een knappe ren in de rug van de defensie op aangeven van Kovacic, een penseelstreek in de verste hoek. Alisson lag net niet snel genoeg tegen de grond. In het hoekje ging het vingertje omhoog. Hazard blijft scoren aan de lopende band. En zijn discours blijft evenmin onveranderd. Ook dat doet hij op automatische piloot. Andere grapjes tussendoor. Op het uur vergat hij, na een snelgenomen vrijschop, oog in oog met Alisson Liverpool helemaal uit te tellen. De poging bleef ergens tussen de benen van de Braziliaan steken en belandde op het dak van het doel. Blindelings gaat het dan toch niet. Zou hij vannacht nog eens aan die kans terugdenken? Hazard wou het te mooi doen.

Chelsea-Liverpool boeide. Ook zonder de flitsen, dribbels, balbehandeling en duikelpartijen van Hazard. Op zijn best als hij op spelers mag af stormen – op volle snelheid, niet te veel rustmomenten. Dat heeft Sarri goed gezien. Handrem af. We zagen pluspunten aan beide kanten. Het moordende tempo bij momenten. De pressing, de omschakelingen, de driehoekjes, de energie, de tackles, de duelkracht van Virgil van Dijk, die ene geweldige pass van David Luiz – YouTubemateriaal. De vele slordigheden nam je er met de glimlach bij. Bij de bezoekers was het tot minuut 89 net niet. Mo Salah, vorig seizoen de Eden Hazard, zag Rudiger met een ultieme tackle een bal van de lijn weghalen. Mane’s vizier stond niet afgericht. Kepa lag een keer uitstekend in de weg en is de rust zelve net de bal aan de voeten – over Courtois hoor je, buiten op sociale media, niemand meer piepen. Shaqiri gleed een goede voorzet van de onvermoeibare Andy Robertson van dichtbij naast. Grote kans was dat. Luiz haalde een kopbal van Firmino van de lijn. Alles leek meezitten voor Chelsea. Tot een schot van invaller Daniel Sturridge in de bovenhoek waaide. De verdiende gelijkmaker. Daar had ook Hazard niets tegen in te brengen. "Een doelpunt op het eind is spijtig, maar zij hadden eerder kunnen scoren", zei Hazard. "Ik denk dat een eerlijk resultaat is. Ik had dat de match kunnen afmaken, maar ik miste die kans. Daarom ben ik een beetje ontgoocheld."

Mensen zonder kennis van zaken of referenties durven, ook hieronder, wel eens schreeuwen dat Hazard het enkel tegen de kleintjes doet. Wel bij deze enkele feiten. Hazard scoorde in 308 wedstrijden voor Chelsea 96 keer. In een op drie wedstrijden dus. In de toppers, tegen Man United, Man City, Liverpool, Arsenal en Tottenham houdt hij in tegenstelling tot vele andere spelers dat ritme aan. In 74 confrontaties met de toppers maakte hij er 25 – 0,34 per match. Aan de cijfers van de buitenaardse Lionel Messi (0,81 per topper) en Cristiano Ronaldo (0,68 per topper komt hij niet, evenmin aan het gemiddeld van Luis Suárez (0,51 per topper) en nipt Arjen Robben (0,38), maar van alle spelers die de laatste vijf jaar een plaatsje in het beste elftal ter wereld kregen, staat hij op plaats vier. Meer big game player dan je denkt. Nu ook nog in de Champions League - dat is ten vroegste voor volgend jaar.