De zenuwen stonden strakgespannen voor de match in het Constant Vanden Stockstadion. Ondanks de gewonnen topper tegen Standard (2-1) lagen de blamages tegen Spartak Trnava (1-0) en vooral Union (0-3) het Anderlechtpubliek zwaar op de maag. Hein Vanhaezebrouck kon een positief resultaat gebruiken om zijn bazen en vooral ook de ontevreden fans te sussen. Tegen STVV hield HVH Dimata opnieuw op de bank en koos hij voor Bakkali in steun van diepe spits Santini. Marc Brys had weinig reden tot wisselen. De STVV-coach kon beschikken over zijn sterkste elftal en zou met een overwinning op gelijke hoogte komen van de Brusselaars in het klassement. Als motivatie kan dat tellen.

De beginfase was naar het beeld van de voorbije weken bij Anderlecht. Aan balbezit geen gebrek maar open doelkansen creëren blijft o zo moeilijk. Dribbelkont Bakkali was veruit de bedrijvigste bij de thuisploeg maar tot groot gevaar leidden zijn acties niet. STVV had deze week aandachtig naar Union gekeken. De Kanaries stonden goed in de organisatie en kwamen er in balbezit snel uit. De eerste kans was voor de bezoekers. Boli besloot over na een mooie aanval.

Net na het kwartier trof de Truiense spits wel raak maar werd hij afgevlagd voor nipt buitenspel. Anderlecht sloeg die waarschuwing in de wind en kwam nauwelijks een minuut later opnieuw bijzonder goed weg. Een voorzet van Ceballos werd door Boli van dichtbij over gekopt. Anderlecht reageerde met een grote kans voor Amuzu, maar Ciske stuitte op een goede redding van Steppe.

Halweg de eerste helft moest STVV verder met zijn tienen. Ceballos ging stevig door op de kuit van Saelemaekers en leek goed weg te komen met een gele kaart. De VAR dacht er echter anders over. Van Driessche ging een tweede kijkje nemen en trok daarna toch rood. Het laatste kwartier van de eerste helft was helemaal voor Anderlecht. Santini en Gerkens kregen de beste kansen. De eerste besloot veel te slap, de tweede veel te wild. 0-0 dus na een eerste helft waarin Anderlecht 61% van het balbezit had opgeëist.

Brys maakte van de rust dankbaar gebruik om de organisatie van zijn tiental nog meer op punt te zetten. Iets wat de tweede helft allesbehalve makkelijker maakte voor Anderlecht. Een schot van Trebel recht op Steppe was lange tijd het enige wat Anderlecht te bieden had op vlak van doelgevaar. Het publiek werd ongeduldig en nam Vanhaezebrouck op de korrel nadat die Trebel naar de kant had gehaald voor Makarenko. Het wegwerpgebaar van de coach richting spionkop zorgde alleen maar voor meer olie op het vuur.

Pas in het slotkwartier kon Anderlecht – met Dimata en Makarenko op het veld – de druk eindelijk wat opvoeren. Een knal van Bakkali ging centimeters naast de paal en ook Makarenko was een paar keer dicht bij de verlossende treffer. De beste poging van de Oekraïner werd door Steppe knap uit de hoek geranseld. Santini kreeg in de 94e minuut nog een allerlaatste kans om de crisis af te wenden maar de Kroaat kopte van dichtbij naast.

Het laatste fluitsignaal van Van Driessche werd onthaald op luid boegeroep en een striemend fluitconcert van de Anderlechtfans. Ondertussen galmden troostende woorden van Bob Marley door de stadionspeaker. ‘Everything is gonna be allright’. Dat valt af te wachten … .