Ben Hermans is met 23ste stek beste landgenoot: "Blijf met een dubbel gevoel achter"

"Ik had al mijn cartouches verschoten op de laatste lange helling naar Igls, omdat ik de Nederlanders probeerde te volgen", opende de Limburger na afloop. "Daar ben ik toch twee of drie keer diep in het rood gegaan en dan is het moeilijk om nog te recupereren voor de laatste klim. Maar goed, die was op zich toch te steil voor mij om met de beste tien naar boven te rijden."
"Uiteindelijk belandde ik in een groepje voor de veertiende plaats. Ik voelde de krampen een beetje opkomen, dus ik wist dat ik niet mocht stoppen met trappen. Op twee km van de meet was het toch van dat en daardoor kon ik niet meer meesprinten."

"Het was een pure afvalrace", besloot Hermans. "We hadden wel een plan om de koers open te breken, maar ik zei meteen tegen de andere jongens dat het niet meer hoefde, want het zou niet meer stilvallen. Dan blijven enkel de echte klassementsrenners over zoals ik had voorspeld. Ik ben blij dat een mooie naam als Valverde eindelijk verdiend kan winnen."