Alejandro Valverde kroont zich tot wereldkampioen: "Vreesde dat het nooit zou lukken"

Natuurlijk is het aandoenlijk om een vent van 38 te zien wenen voor de net behaalde wereldtitel. Het was de overwinning die nog ontbrak op zijn palmares, na vier keer Luik-Bastenaken-Luik, vijf keer Waalse Pijl en een eindzege in de Ronde van Spanje. En nadat hij al zes keer op een WK podium had gestaan.

Tegelijk is Alejandro Valverde de meest controversiële figuur in een peloton van profwielrenners dat anno 2018 de wereld rond reist. Misschien niet bij zijn collega's. Zeer ongebruikelijk kreeg Valverde op het podium in Innsbruck gisteren de gouden medaille omgehangen door Peter Sagan, de drievoudige wereldkampioen die op zo'n tachtig kilometer voor de streep uit de koers stapte. Sagan gaf een accolade en sprak zijn waardering uit. Als er dan toch iemand hem zou opvolgen, dan hoopte Sagan dat het Valverde zou zijn, zei de Slowaak tegen de Spanjaard.

Betrokken bij dopingschandaal

Je moet als coureur al de ballen van Tim Wellens hebben om je luidop af te vragen waarom zo'n renner als Valverde, die een hoofdrol speelde in Operación Puerto, het dopingschandaal dat in 2006 losbarstte, zoveel jaar later maar koersen kan blijven winnen. Dat zei Wellens vorig jaar. Gisteren had Wellens, zoals de rest van zijn collega's, geen zin in een controverse.

"Of ik dit een goede of slechte zaak vind? Als je al zo vaak zo dicht bij de wereldtitel bent geweest, dan verdien je het wel om een keer te winnen", zei Wellens. "Het is duidelijk dat hij een van de beste renners ter wereld is, dat heeft hij weer bewezen."

Zelfde geluid bij streek- en generatiegenoot Dylan Teuns. Ook hij wilde niet zeggen of hij Valverde een mooie winnaar vindt. "Valverde is een kampioen, we zullen het daarop houden. Straf wat hij doet. Ik denk wel dat hij de trui eer zal aandoen. Ik denk dat we hem volgend jaar ook nog veel in beeld gaan zien."

Greg Van Avermaet wilde wel dieper ingaan op de kwestie. "Ik denk niet dat we moeten twijfelen aan zijn eerlijkheid", zei hij. "Valverde is zo constant in zijn prestaties. Hij staat er elke koers, van februari tot oktober. Ik zou er echt van schrikken mocht hij nog met iets bezig zijn. Ik denk dat het puur talent is. Die regelmaat is een bewijs."

De Nederlander Tom Dumoulin, vierde gisteren na een inhaalrace in het slot, vond het moeilijk om een oordeel te vellen. "Ik ben ook kritisch, maar ik heb geen zin in heel zure krantenkoppen na een heel mooi WK." Zijn landgenoot Bauke Mollema was lovender: "Zo'n grote renner, die zo vaak op het podium heeft gestaan, die verdient het zeker."

Is Valverde vandaag nog altijd verdacht? Hij wordt op doping gecontroleerd, zoals de rest van zijn collega's. Hij is nooit betrapt, vroeger niet en nu niet. Hij was twee jaar geschorst en hij mag sinds 2012 weer koersen. Hij doet dat op erg succesvolle wijze. 2018 is een van zijn beste seizoenen ooit: in Innsbruck behaalde hij zijn veertiende overwinning van het jaar, alleen de Italiaan Elia Viviani (18) doet beter.

Maar er blijft iets wrangs hangen na dit WK. Vandaag lijkt het alsof het wielrennen in één klap vijftien jaar teruggeslingerd wordt in de tijd. Sagan was 13 jaar toen Valverde zijn eerste koers won. Valverde heeft renners als Johan Museeuw, Paolo Bettini en Mario Cipollini geklopt. Die, als ze niet op doping zijn betrapt, op zijn minst met doping in verband zijn gebracht. Valverde kwam ze zaterdag tegen op training. Ze wensten Valverde succes en hoopten dat hij wereldkampioen zou worden. Waarmee Valverde natuurlijk het gelijk van deze generatie moest bewijzen.

Stoppen op een hoogtepunt, dat zou misschien nog het beste zijn. Maar Valverde gaat onverminderd door. Zelfs als er iets veranderd is, dan heeft Valverde het wielrennen met deze wereldtitel geen dienst bewezen. 

"Vreesde dat het nooit zou lukken"

Zelf laat Valverde weten dat hij lang gevreesd heeft dat hij nooit wereldkampioen zou worden. "Het was nooit een obsessie, maar toch. Dit jaar was ik bij de topfavorieten. Dat maakt het alleen maar moeilijker. Gelukkig zijn alle stukjes van de puzzel in elkaar gevallen."

Je begon de sprint op kop. Dat was de meest ongelukkige positie. Tom Dumoulin was er ook nog bijgekomen. Was je toch weer bang dat je zou verliezen?

"Toen Dumoulin aansloot, dacht ik: iemand verliest hier een medaille. Het was nog een tegenstander erbij. En niet de eerste de beste. Tom Dumoulin had iedereen kunnen verrassen. Het is gelukkig voor mij niet gebeurd."

"Natuurlijk was ik liever als tweede of derde aan de sprint begonnen. Dan kon ik mijn tegenstanders beter controleren. Maar niemand nam het over van mij. Ik heb de snelheid erin gehouden, goed wetende dat ik nog iets moest overhouden voor de sprint. We waren op 300 meter van de streep en niemand maakte aanstalten om aan de sprint te beginnen. Voor mij was dat het goede moment."

Was het de eerste keer dat je zo emotioneel werd na een overwinning?

"Neen, ik heb al vaker geweend. Maar dit was met voorsprong mijn meest emotionele overwinning. Ik jaag al heel lang op de wereldtitel. Ik had al zes medailles, geen enkele is van goud. Tot nu."

"Ik moet mijn ploegmaats van de Spaanse selectie danken. We hebben de laatste voorbereiding voor dit WK op de Sierra Nevada gedaan. Met dit als resultaat."

"Ik ben trots en gelukkig. Ik heb aan WK's deelgenomen waar landgenoten wonnen. Ik was erbij toen Oscar Freire wereldkampioen werd. Oscar zit hier in de zaal. Dat ik nu zelf die trui draag, is onwezenlijk."

Wat heeft Peter Sagan op het podium tegen je gezegd?

"Hij zei dat hij erg gelukkig is voor mij. Als er dan toch iemand in zijn plaats wereldkampioen moest worden, dan niemand beter dan ik, zei hij."

Wat is nu het volgende doel?

"Vorig jaar viel ik in de Tour de France en brak ik mijn knie. Ik heb er lang voor gevreesd dat die val het einde van mijn carrière zou betekenen. Ik had er geen vertrouwen in dat het goed zou komen. Maar ik genas en ik keerde terug naar wielrennen op het hoogste niveau. En nu ben ik wereldkampioen. Alles wat er na deze wereldtitel nog komt, zie ik als een geschenk."