Tien films die u deze week niet mag missen

1. A Star is Born

Zeggen dat haar Oscar al koud staat, is (lichtjes) overdreven. Zeggen dat Bradley Cooper in zijn uitmuntende regiedebuut A Star Is Born een acteur van Lady Gaga heeft gemaakt, is dat allesbehalve. Deze nieuwe versie van een aloude Hollywood-klassieker – de film werd al drie keer eerder gemaakt – had een enorme egotrip kunnen worden voor Cooper en Gaga, maar blijkt zowaar een aangrijpende, doorbloede romance te zijn zoals Hollywood ze nog zelden maakt.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

2. Una mujer fantástica

Dankzij Girl is Una mujer fantástica binnenkort misschien niet meer de enige transgenderfilm die ooit de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige Film won. Maar deze wervelende film van supertalent Sebastián Lelio (Gloria) was alleszins wel de eerste die het klaarspeelde. Daniela Vega is magnetisch in de rol van Marina, een zangeres die om haar overleden vriend wil rouwen, maar daarin op alle mogelijke manieren gehinderd wordt.

Onmogelijk om op het einde van de film niet van haar te houden. Met haar ontembare levenslust en droge humor trekt ze de oogkleppen zachtjes maar gedecideerd van je kop. Flagey vertoont de film nu opnieuw in het kader van de reeks ‘Zuid-Amerikaanse cinema: een nieuw elan’. Niet te missen.

Van 5/10 tot 5/11 wekelijks in Studio 5, Flagey (Brussel). Lees hier onze recensie.

3. Harry Potter-marathon

Bingen: we doen het tegenwoordig allemaal in onze eigen woonkamer, dus waarom zou het in de bioscoop niet kunnen? Dat moeten ze bij Kinepolis gedacht hebben toen ze het concept van de Harry Potter-marathon vormgaven: jawel, alle acht Potter-films na mekaar, op groot scherm, op één etmaal tijd. Alles samen goed voor 1.465 minuten magie. Kan iemand ons alvast de toverspreuk tegen slaperigheid bezorgen? We gaan ze nodig hebben.

Op 6 en 7/10 in Kinepolis Antwerpen en Brussel.

4. Burning

Het kortverhaal van Haruki Murakami waarop Burning gebaseerd is, telt nauwelijks tien bladzijden, maar de Zuid-Koreaanse meester Lee Chang-dong (Poetry) puurt er maar liefst tweeënhalf zinderende uren cinema uit.

Twee jongens – een eenvoudige boerenzoon en een arrogante yuppie – raken in de ban van hetzelfde ongrijpbare meisje. Hun bizarre liefdesdriehoek roept veel vragen op, en laat de kijker in voortdurende twijfel sudderen. Wat is echt, en wat niet? Burning is een onweerstaanbare psychologische thriller die mysterie en poëzie aan elkaar koppelt.

De film laat je achter met een brandende sensatie: het zeldzame, warme gevoel dat je net een klein meesterwerkje gezien hebt.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze vijfsterrenrecensie.

5. Any Way the Wind Blows

Vijftien jaar geleden blies Tom Barman een frisse wind door het Vlaamse filmlandschap met zijn debuut Any Way the Wind Blows: een wervelende Antwerpse stadssymfonie, opgeluisterd door funky dansnummers en sfeervolle jazzdeuntjes. De film had in 2003 weinig concurrentie in de categorie “hippe Vlaamse auteurscinema”, maar dat is vandaag wel even anders. Na Barman bestormde een nieuwe generatie jonge regisseurs de bioscopen, met Felix Van Groeningen en Fien Troch voorop. Toch blijft Any Way the Wind Blows ook anno 2018 prima overeind. En dankzij de digitale restauratie van Cinematek ziet de film er beter uit dan ooit.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze bespreking.

6. BlacKkKlansman

Spike Lee is boos. Op Donald Trump, op alt-right, op racisten. Maar die woede zet Amerika’s felste regisseur deze keer om in humor. BlacKkKlansman is een sfeervolle seventieskomedie met een hallucinante, maar waargebeurde plot: een zwarte detective infiltreert in de Ku Klux Klan.

Een premisse die meteen een glimlach op je gezicht tovert, en Lee slaagt erin om die de hele film lang te bewaren. Tegelijk trekt hij expliciete parallellen tussen de KKK van vroeger en de huidige president. Dit is pittig, gelaagd en relevant entertainment, met een enorme liefde voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met Spike Lee.

7. Frères ennemis

Matthias Schoenaerts is terug, en maar goed ook: samen met zijn charismatische tegenspeler Reda Kateb verheft hij de Franse misdaadfilm Frères ennemis een eind boven de middelmaat met intens en emotioneel acteerwerk. Het verhaal – twee jeugdvrienden aan weerszijden van de wet – is misschien niet bijster origineel, maar regisseur David Oelhoffen kiest verdieping boven vernieuwing. Een spannende drugsthriller die nog beter werkt als psychologisch en sociaal portret.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

8. Engel

Een bekende coureur vindt in Senegal de liefde én de dood. Het mag duidelijk zijn dat wielrenner Frank Vandenbroucke model stond voor het hoofdpersonage van Engel, maar staar u daar vooral niet blind op. Regisseur Koen Mortier creëert in de eerste plaats een meeslepende, poëtische cinema-ervaring. Engel is een minder radicale film dan Mortiers vorige langspelers Ex Drummer en 22 Mei, maar een doordeweeks Vlaams filmpje is dit allerminst. Met zwoele fotografie, bedwelmende muziek en unheimliche droombeelden neemt Mortier je mee op een romantische maar duistere trip.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

9. Gutland

“Cool. I love scary German boob films.” Zo vatte iemand op YouTube Gutland samen, en wij zijn geneigd het met hem of haar eens te zijn. Terwijl deze Luxemburgse thriller over een klein dorpje met grote geheimen voortkabbelt naar een surrealistische ontknoping, krijgen we om de haverklap borsten in het gezicht geduwd.

Maar onder de seks zit een parabel over transformatie en identiteit in de hedendaagse samenleving verstopt. In de vrouwelijke hoofdrol herkent u Vicky Krieps, de vrouw die Daniel Day-Lewis in Phantom Thread een wel héél pittig champignonstoofpotje voorschotelde.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie.

10. Rafiki

Een film over lesbiennes maken in een land waar homoseksualiteit strafbaar is. De Keniaanse regisseur Wanuri Kahiu wist dat ze het zich niet gemakkelijk maakte toen ze aan Rafiki begon. Nog voor de wereldpremière in Cannes sloeg de regering haar frisse lhbt-liefdesdrama in de ban. Zij sloeg terug via de rechtbank, waardoor Rafiki nu toch één week in de Keniaanse bioscopen mag lopen. Lang geen perfecte film, maar wel eentje die Afrika op een verrassend hippe manier in beeld brengt, en met een boodschap die het verdient om een groot publiek te bereiken.

Nu in de bioscoop. Lees hier onze recensie en hier ons interview met regisseur Wanuri Kahiu en actrice Sheila Munyiva.