Direct naar artikelinhoud
Standpunt

Het is niet de eerste keer dat de Gentse coalitie haar eigen problemen organiseert

Het is niet de eerste keer dat de Gentse coalitie haar eigen problemen organiseert
Beeld Eva Beeusaert

Bart Eeckhout is hoofdredacteur van 'De Morgen'

Is de ophef over het sociaal-woonbeleid in Gent een gamechanger in volle eindspurt naar de gemeenteraadsverkiezingen? Wie zal het zeggen. Kiescampagnes verlopen zelden volgens plan. Is de  aandacht voor schone lucht een gamechanger voor de stembusgang in Antwerpen of elders? Nogmaals: wie zal het zeggen. 

Het verschil is dat het Gentse bestuur zijn verdediging maar niet op orde krijgt. Zo lokt het zelf de aanhoudende aanvallen mee uit. 

In de politiek lopen feiten en perceptie niet noodzakelijk gelijk. Zeer zeker valt er kritiek te leveren op het woonbeleid in de Vlaamse steden en op de Gentse situatie in het bijzonder. Maar wie de feiten overschouwt, ziet ook nuances.

Is er een probleem met sommige woningen van de maatschappij WoninGent? Welja. In een stad met het oudste huisvestingspatrimonium van het land is het risico op slechte woningen groter. In een woonmaatschappij die de meest kwetsbare profielen omvat, is dat risico nog wat groter. 

Het is niet omdat je die nuances ziet, dat je niet ook streng mag zijn. Dat het Vlaamse woonbeleid tekortschiet, is al decennialang een probleem. Er wordt simpelweg te weinig geïnvesteerd in renovatie en nieuwbouw. Dat laat zich uiteraard eerst voelen in de grotere steden. Dat is geen probleem van de huidige regeerperiode, maar het is ook geen probleem dat de huidige regering heeft opgelost. 

Als de woonkwestie een gamechanger wordt voor de Gentse politiek, dan zal de oorzaak bij het zwakke perceptiemanagement liggen

Ook het Gentse stadsbestuur gaat niet vrijuit. De legislatuur wordt afgesloten met minder sociale woningen dan er bij aanvang waren. Dan heb je als progressief bestuur je prioriteiten niet op orde. Gent heeft in het algemeen een ruim beschreven tekort aan betaalbare woningen. Mooi dat de rood-groene burgemeesterslijst daar nu een actieplan tegenover zet. Het komt wel een tikje laat, na zoveel bestuursjaren. 

Zo komen we bij de perceptiekwestie. Als je weet dat je woonbeleid een handicap is, hoe is het dan in godsnaam mogelijk dat je je als stadsbestuur zo makkelijk uit verband laat spelen? Groene schepen, rode schepen, blauwe schepen: dat schuttert er maar op los. Dachten ze dat de campagne er al op zat na de puike cijfers voor hun mobiliteitsplan? Nieuwsalarm: ook wonen is voor vele mensen een kopzorg. 

Onderling wantrouwen

Het is niet de eerste keer dat de Gentse coalitie haar eigen problemen organiseert. Dat gebrek aan cohesie wijst op een dieperliggend probleem. Niet voor het eerst laten sp.a en Groen zich uit elkaar spelen, mede omdat Groen liever niet te veel met de oude paarse bestuurscultuur te maken wil hebben. Je kan het hen niet eens kwalijk nemen, zo blijkt maar weer. Dat onderlinge wantrouwen wekt wel een belabberde indruk.

Als de woonkwestie een gamechanger wordt voor de Gentse politiek, dan zal de oorzaak bij dat zwakke perceptiemanagement liggen. Politici die niet inschatten dat dat deel uitmaakt van de job, wacht wel vaker een hard ontwaken.