Inspiratiebron voor film "Girl": "Het is oké dat je niet in het juiste lichaam geboren wordt"

Het filmavontuur begon voor Nora in 2012, nadat ze een interview had gegeven over haar leven als transgender tiener in Het Laatste Nieuws. De piepjonge regisseur Lukas Dhont las het artikel en wilde daarmee aan de slag voor zijn filmdebuut. Hij nam daarom in 2014 contact op met Nora. “Ik heb nee gezegd. Ik had geen interesse om mijn verhaal te delen,” zegt Nora nu. “Een jaar later had Lukas de moed om het mij nog eens te vragen en toen heb ik ja gezegd. We zijn koffie gaan drinken en er was meteen een klik. Lukas en ik zijn ondertussen supergoeie vrienden geworden. Van een koffiegesprek tot in Cannes.”

Nora levert de inspiratie voor “Girl”, het is geen letterlijke verfilming van haar leven. In de film heet het hoofdpersonage Lara, een transgender ballerina van 15 jaar oud, gespeeld door Victor Polster. Voor zijn fenomenale vertolking won Polster in mei in Cannes de prijs voor de beste vertolking in de Un Certain Regard-competitie. Dhont kreeg de prestigieuze Caméra d'Or, de prijs voor het beste debuut in Cannes. "Girl" is ook de Belgische inzending voor de Oscars.

(lees verder onder het videofragment)

Nora was nauw betrokken bij het maken van de film, en was vaak aanwezig op de set om Victor Polster met raad en daad bij te staan. Maar de eerste keer de afgewerkte film zien, was toch een emotioneel moment. “Dat was op een computerscherm, samen met mijn familie,” herinnert Nora zich. “Ik had ergens wel wat schrik: hoe hebben ze het aangepakt? Maar ik was zo blij, zo opgelucht."

"Het verhaal is heel sterk en hoe Victor Lara speelt, is fantastisch. Het was zo emotioneel omdat ik heel veel dingen herkende. Ik ben ook heel blij dat de film aan jongeren vertoond wordt, want ik heb nooit zoiets gehad in mijn leven. Ik heb nooit naar een film kunnen kijken die exact weergaf hoe zo’n transgender personage zich moet voelen.”

“Voor mij was het heel belangrijk dat de transgender-thematiek als iets normaals en neutraals wordt weergegeven. In de media wordt het transgender-zijn soms als een soort circusact opgevoerd. Ik vond het heel belangrijk dat we een diepere kijk gaven op een leven van een transgender jongere. Dat is in “Girl” perfect weergegeven. Naast het feit dat ze transgender is, heeft Lara dromen en een passie: ze kan ook voor iets anders vechten dan enkel het transgender-zijn.”

(lees verder onder het interview-fragment)

Nora was nooit bang van de buitenwereld, maar toch was het niet evident om er voor uit te komen dat ze transgender was. “Er zijn jaren geweest dat ik het aan niemand durfde vertellen. Ik probeerde me in te beelden dat ik als meisje geboren was, wat natuurlijk niet zo is. Dan moest ik gewoon aanvaarden dat het oké om niet in het lichaam geboren te zijn waar je je goed in voelt. Dat heeft tijd nodig. Alle ervaringen die ik heb gehad hebben me op dit punt gebracht, dat ik vandaag trots kon zijn.”

Van heel groot belang was de steun van Nora’s familie: haar ouders en tweelingbroer (voetballer Arno Monsecour bij KSC Lokeren in de Jupiler Pro League). “Dankzij mijn ouders heb ik de transitie gehad die ik gehad heb, en die was heel succesvol.” Maar toen Nora ouder werd, begon ze meer te zwijgen. “Ik toonde wel dat ik een vrouw ben, want ik ben ook een vrouw, maar ik deelde niet meer dat ik transgender was. Toen ik jonger was, durfde ik het wel tegen klasgenootjes zeggen. Later nam ik er meer afstand van, tot nu. “Girl” is daar belangrijk in geweest. Het was Lukas die tegen me zei: ‘Dit verhaal is zo sterk. Je mag er niet van weglopen.’ Dat probeer ik niet langer te doen.”

(lees verder onder het interview-fragment)

De lastige tienerjaren waren niet altijd evident voor Nora: “Er is een periode van pesterijen geweest. Maar ik heb nooit het slachtoffer willen zijn. Ik neem ook nooit iemand iets kwalijk. Wat er gebeurd is, was heel heftig. Maar ik heb daar ook veel uit geleerd. Als ik dat niet had meegemaakt, was ik vandaag niet waar ik ben. Ik weiger het slachtoffer zijn, ik wil vooral tonen dat je moet doen waar je in gelooft.”

Ook fysiek was de pubertijd bijzonder moeilijk. Niet enkel wegens de transitie, maar ook omdat Nora balletopleidingen volgde op hoog niveau. Dat eiste veel van haar lichaam, maar opgeven was nooit een optie: “Dansen was voor mij een uitlaatklep in tijden dat het moeilijker ging. Het was de enige vorm van expressie waarin ik kon laten zien wie ik was, zonder woorden."

"Ik ben blij dat ik het dansen had, dat heeft me door mijn jeugd getrokken. Dat dansen heeft laten zien dat ik meer ben dan enkel transgender. Dat is heel belangrijk voor jongeren: niet vergeten dat je een mens bent, en dat je niet enkel thuishoort in het hokje ‘transgender’.”

(lees verder onder het interview-fragment)

Nora zit nu op een dansschool in het Duitse Mainz en droomt van een job bij een gerenommeerd danstheater. Daarnaast is het nu volop genieten van het succesverhaal van “Girl”. Zegt ze: “Ik kom in een leven waar ik Nora en transgender naast mekaar kan laten lopen op een heel rustige manier. Heel lang was ik vooral bezig met dat transgender zijn, minder met Nora. Het is nu in balans."

"Ik ben nog heel jong maar ben superblij met mijn leven zoals het nu loopt. Het gaat mij nooit verlaten, het transgender-zijn. Er zullen altijd momenten zijn dat ik er aan herinnerd word dat ik transgender ben, maar voorlopig ben ik heel gelukkig.”

Nora Monsecour en regisseur Lukas Dhont doen vandaag hun verhaal in "De zevende dag". “Girl” opent op dinsdag 9 oktober de 45^e editie van Film Fest Gent en speelt vanaf 17 oktober in de Belgische bioscopen.