Regisseur Lukas Dhont van "Girl": "Mensen zeggen me dat mijn tweede film moeilijk wordt"
Straks gaat de 45e editie van Film Fest Gent van start met "Girl" van Lukas Dhont als openingsfilm. De piepjonge regisseur beseft dat het overweldigende succes van zijn debuutfilm grote verwachtingen voor zijn tweede film schept. Dat zegt hij in een gesprek met VRT NWS, samen met hoofdrolspeler Victor Polster.
1. Hoe beklemmend of bevrijdend is het grote succes van "Girl"?
"Het succes van "Girl" is een enorm geschenk", zegt Dhont. "Als je voor het eerst een film maakt, hoop je dat de wereld zal reageren en liefst op deze manier. Voor mij is dit een enorme emotionele rollercoaster die vooral erg goed voelt. Daarnaast zeggen veel mensen me dat mijn tweede film erg moeilijk zal worden."
"In de 4 jaar dat we actief aan "Girl" hebben gewerkt, wist ik dat het personage van Lara echt iets te vertellen had. Ze daagt de klassieke normen rond gender en seksualiteit uit. Dat personage wou ik echt op het scherm brengen. Het personage van mijn volgende film doet dat ook, dus blijkbaar is het voor mij momenteel een noodzaak om over zulke mensen te spreken."
2. Is een film als "Girl" nodig in onze samenleving?
"Veel mensen geven aan dat ze een personage hebben gezien dat ze niet veel op het witte doek tegenkomen", zegt Dhont. "De film toont iemand met een bepaalde urgentie. Onze samenleving maakt diversiteit rond identiteit steeds meer zichtbaar."
"Lara is 1 meisje uit de transgendergemeenschap. Ze zegt letterlijk dat ze geen voorbeeld wil zijn, maar gewoon een meisje. Zo zie ik de film: het is een complex personage dat dapper is, maar dat ook een bepaalde destructiviteit heeft."
""Girl" toont een transpersonage dat niet noodzakelijk tegen de buitenwereld moet vechten, dat mensen niet van haar identiteit moet overtuigen en dat door liefde is omringd. Hierdoor kan ze haar eigen fouten maken waardoor we kunnen focussen op de strijd die ze met zichzelf voert."
3. In welke volgorde zijn de scènes opgenomen?
"Victor Polster traint om danser te worden", zegt Dhont over zijn hoofdrolspeler. "Hij vertelt met zijn lichaam en gebruikt het als kunstvorm. Als team lieten we hem via de dansscènes in de spelscènes rollen. Via de dans kreeg hij de mogelijkheid om te transformeren en de rol te incarneren, bijvoorbeeld door pointes te oefenen."
"De dansscènes hebben we in 6 dagen gefilmd. Daarna deden we de spelscènes. Vooral voor die laatste scènes had hij veel zenuwen en zo kreeg hij meer tijd omdat ze pas later tijdens het draaien aan bod kwamen."
4. Wie waren of zijn je grote voorbeelden?
"Ik heb best veel voorbeelden", zegt Dhont. "Ik ben erg trots deel uit te maken van de Vlaamse cinema. We hebben enkele fantastische stemmen als Fien Troch, Felix Van Groeningen en Nathalie Teirlinck. Dit klimaat werkt inspirerend en beïnvloedt mij als filmmaker."
"Daarnaast zijn namen als Gus Van Sant, Todd Haynes, Chantal Akerman, Andrea Arnold en Xavier Dolan grote bronnen van inspiratie. Toen ik in de middelbare school zat, gingen we vaak naar iets uitdagendere cinema kijken. Zo heb ik bijvoorbeeld "Babel" van Alejandro Iñárritu ontdekt, maar ook "Persepolis" van Vincent Paronnaud en Marjane Satrapi."
"Toen ik op het KASK begon, raakte ik ondergedompeld in een volledig andere filmcultuur dan de Amerikaanse entertainmentcinema waarmee ik was opgegroeid. Een van de eerste films die ik zag was "Irréversible" van Gaspar Noé. Het was een choquerende ervaring, maar tegelijk besefte ik voor het eerst hoe divers cinema kan zijn."
VIDEO: bekijk hieronder het verslag van Ward Verrijcken in "Het journaal"
