Nikki Haley, de ijzeren vuist van Donald Trump in de Verenigde Naties
In de korte periode dat ze de VS vertegenwoordigde in de Verenigde Naties heeft Nikki Haley indruk gemaakt op vriend en vijand. Ze ging daarbij de confrontatie met Rusland, Iran en anderen niet uit de weg. Toch was Haley het niet altijd eens met president Donald Trump.
Nikki Haley heeft er een opmerkelijke carrière op zitten en die is zeker nog niet gedaan. Ze werd in 1972 in de staat South Carolina geboren als Nimrata Randhawa, een kind van Indiase migranten. Sinds haar huwelijk met Michael Haley woont ze zowel religieuze ceremonies bij van sikhs als van methodistische protestanten.
Haley studeerde accountancy aan de universiteit en werkte eerst in het bedrijf van haar ouders, maar ze vond al snel haar roeping in de politiek. In 2004 werd ze voor de Republikeinse partij verkozen in het deelstaatparlement van South Carolina en tussen 2011 en 2017 was ze gouverneur van haar thuisstaat. De eerste vrouwelijke gouverneur in South Carolina en na Bobby Jindal in Louisiana de tweede gouverneur uit de Indische gemeenschap.
Als gouverneur was Haley conservatief Republikeins voor lage belastingen en beperkingen op abortus, maar ze nam sterk stelling tegen racisme en het anti-moslimgevoel, desnoods leverde ze daarvoor kritiek op president Trump. In 2012 overwoog de toenmalige Republikeinse presidentskandidaat Mitt Romney om haar als "running mate" te benoemen, maar Haley bleef liever in South Carolina.
In 2016 werkte ze voor de Republikeinse campagne, eerst voor senator Marco Rubio, dan voor Ted Cruz. Toch werd ze in november 2016 al uitgekozen door Donald Trump om zijn ambassadeur in de Verenigde Naties te worden. Haley aanvaardde en werd benoemd door de Senaat.
In de VN: kort maar krachtig
In haar korte carrière in de Verenigde Naties beet Nikki Haley flink van zich af. Ze had eerder al kritiek geuit op het volgens haar te "softe" beleid van ex-president Barack Obama en pakte het nu anders aan.
Zo was ze een van de architecten van de opeenvolgende series sancties waarmee de VN het communistische regime in Noord-Korea wilde dwingen om het omstreden raket- en kernprogramma op te geven. De zwaarste sancties tegen Noord-Korea ooit, noemde Haley dat.
Toch droeg ze niet altijd de lijn van president Trump uit, zeker niet in haar harde opstelling tegenover Rusland. Zo liet Haley verstaan dat de sancties tegen Rusland pas opgeheven zouden worden als de Krim opnieuw zou worden overgedragen aan Oekraïne. Trump zag dat anders.
Haley viel in de VN-Veiligheidsraad ook scherp uit naar de steun van Rusland en Iran voor het regime van Bashar al-Assad in Syrië, vooral toen opnieuw chemische wapens werden gebruikt en de VS terugsloeg met raketaanvallen tegen een Syrische basis.
Ook Iran kreeg geregeld een veeg uit de pan wegens de inmenging in Syrië en Jemen. Met flair toonde Haley aan de pers een raket die vanuit Jemen was afgevuurd op Saudi-Arabië en volgens haar uit Iran afkomstig was. Haley was ook scherp voor het nucleaire akkoord met Iran, waaruit de VS zich intussen hebben teruggetrokken. Het verplaatsen van de VS-ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem omschreef Haley als volgt: "Wij beslissen zelf waar we onze ambassades vestigen".
Eind dit jaar neemt Haley dus ontslag als VS-ambassadeur bij de VN. Wat ze dan gaat doen, is nog niet duidelijk, maar ze sluit uit dat ze presidentskandidaat zal zijn in 2020.