Daar gaat de bruid: 3 vrouwen vertellen waarom hun huwelijk niet doorging

Julia: "Toen mijn ex-vriendje mij ten huwelijk vroeg, schoot meteen de gedachte 'Huh? Maar wij maken zo veel ruzie en gaan naar een therapeut. Zeg neen!', door mijn hoofd. Maar toch hoorde ik mezelf ja zeggen. Ik denk dat hij me ten huwelijk vroeg - en ik ja zei - om een relatie die op sterven na dood was te proberen redden. Volgens mij dachten we beiden dat 'de volgende stap' alles zou kunnen redden. Maar, oh, we hadden het zo mis."

"We begonnen aan de planning van het feest en hadden haast over alles ruzie. Ik denk dat ik diep vanbinnen wel wist dat ik niet met hem ging trouwen, maar op dat moment wilde ik echt dat de relatie wel werkte."

"Na vijf maanden verloofd te zijn, zei hij me dat hij niet meer wilde trouwen. Ook al dacht ik op dat moment dat dat het ergste was dat me ooit zou overkomen, ben ik nu echt gelukkig dat hij er een punt achter zette."

"Ondertussen ben ik opnieuw verloofd en supergelukkig. Ik wil mijn leven met hem delen. Er kwamen geen twijfels in mijn hoofd toen hij me vroeg, dus ik wist meteen dat hij de ware was." 

Vera: "Ik besloot niet door te gaan met mijn huwelijk nadat mijn verloofde en ik al een huis kochten samen. Hij was een geweldige man, en we waren al enkele jaren samen. Maar ik kreeg de o zo bekende 'cold feet' als we de blauwe zetel uit mijn appartementje naar ons gedeelde huis verhuisden. Die zetel was mijn eerste grote aankoop, en ik hield er enorm van. Maar toen ik mij voorstelde dat die in ons gedeelde huis zou staan, kreeg ik de kriebels."

"Daarnaast was ik er niet 100% zeker van dat hij even hard voor ons gezin zou werken als ik. Hij leek nooit echt geïnteresseerd in die zaken. De twijfels stapelden zich op in mijn hoofd. Ik ben uiteindelijk met een andere man getrouwd en voel me nog heel schuldig over alles. Ik probeerde heel volwassen te zijn en hem de ring terug te betalen. Hij kocht me uiteindelijk uit ons huis en verkocht dat later opnieuw. Het is niet mijn favoriete onderwerp om over te praten, ik heb hem hard gekwetst en wilde dat het anders was gelopen." 

Pamela: "Mijn ex-vriend en ik hadden een lange afstandsrelatie. Onze relatie bestond dus uit samen vakanties doorbrengen in plaats van veel typische dagdagelijkse activiteiten. Dat bleek later een gigantische fout te zijn."

"Eens we verloofd waren en samenwoonden, ontdekte ik dat zijn familie erg gelovig was. Ik was dat niet, dus dat was een bijzonder grote aanpassing. Om er nog een schepje bovenop te doen, konden zijn ouders en grootouders er niet mee leven dat wij samenwoonden voor het huwelijk. En ze zouden er ook alles aan doen omdat duidelijk te maken."

"10 maanden voor ons trouwfeest ging hij naar huis om zijn ouders en grootouders te bezoeken. Ze hebben hem tijdens dat weekend overtuigd dat hij niet bij mij mocht wonen en maar beter terug naar huis kon verhuizen. Hij heeft gewacht tot de nacht voor zijn verhuis om me dat te vertellen. Ik heb mijn ring afgegeven zodat hij die kon meenemen. Hij probeerde mij te overtuigen om met hem mee te gaan, daar een job te zoeken én dat het oké was dat zijn familie zich zo bemoeide met onze relatie. Er kwam uiteindelijk geen trouwfeest."