Katten versus ratten: in New York winnen de ratten

Onderzoekers bestudeerden eerder al de relatie tussen katten en ratten. Dat deden ze bijvoorbeeld in Nieuw-Zeeland waar ze maar liefst 229 katten volgden. De conclusie was dat ze bijna allemaal ratten doodden en (deeltjes ervan) opaten. Het verschil met de ratten in New York? In Nieuw-Zeeland wegen de knaagdieren zo’n 150 gram. Maar de Amerikaanse exemplaren wegen dubbel zoveel, of zelfs meer.

Wanneer de ratten en katten dezelfde schuilplaats bevolken, wordt al snel duidelijk dat er onder de katten amper waaghalzen zijn die de ratten durfden aan te vallen. Van de 37 ratten werden er tijdens de onderzoeksperiode slechts twee gedood.

Onderzoekers filmden de schuilplaats drie maanden en maakten bijna 306 video’s. Daaruit bleek dat eenmaal de katten op het toneel verschenen, ratten zich wel verschuilden. Hoe vaker een kat passeerde, hoe minder de ratten gedetecteerd werden door de bewegingscamera’s. Ze kozen de beste schuilplaatsen eruit en waren de straatkatten keer op keer te slim af. Blijkbaar zijn de ratten van New York niet alleen dik en groot, maar ook snugger en snel.

De onderzoekers besluiten dat katten -ondanks hun reputatie als genadeloze knaagdierenvanger- absoluut niet in staat is om de stedelijke rattenpopulaties in te tomen. “Veel mensen verwarren ratten met muizen”, aldus Parsons, een van de onderzoekers. “Ze zien hoe hun kat een muis vangt en naar huis brengt, en denken daardoor dat hun huisdier ook een goede rattenvanger is. Dat is hij niet.” De enige manier om van de rattenplaag verlost te raken, is door ons afval goed op te ruimen. Dat is immers de belangrijkste voedselbron voor de knaagdieren. “Ratten planten zich erg snel voort. Wanneer er afval rondslingert, zijn er ratten. Dat is nu eenmaal zo.”