Een ladderzatte Romy Schneider (en 4 andere Film Fest Gent-tips)

1. Kursk

Kursk heeft één groot nadeel: wie achttien jaar geleden de berichtgeving rond de Kursk, de Russische onderzeeër die na een ontploffing aan boord naar de bodem van de Barentszee zonk, een beetje heeft gevolgd, weet immers al hoe het verhaal afloopt. Maar de tweede samenwerking tussen de Deense regisseur Thomas Vinterberg en onze eigen Matthias Schoenaerts – eerder maakten ze samen Far From the Madding Crowd – beschikt net over voldoende klasse om twee uur lang te boeien. Dat is bovenal de verdienste van de Franse actrice Léa Seydoux, die als de achtergebleven vrouw van een heroïsche marinier (Schoenaerts) de film van een kloppend hart voorziet. Naarmate de film vordert, halen de emoties het van het soms ietwat voorspelbare spektakel: Seydoux' slotmonoloog hakt er stevig in.

Op 15 en 16 oktober op Film Fest Gent. Tickets kunt u hier kopen.

2. Capharnaüm

Het is niet moeilijk te begrijpen waarom Capharnaüm dit jaar de juryprijs kreeg in Cannes – brons, zeg maar. De Libanese filmmaker Nadine Labaki schetst erin een ontzettend rauw beeld van het lot dat zowel straatkinderen als mensen zonder papieren in Beirut beschoren is. Ze doet dat echter met zoveel oprechte compassie, verontwaardiging en zelfs warmte dat je niet op slag alle hoop in de mensheid verliest. En ja, het is waar: op papier klinkt het plot met zijn lange flashbackscènes enigszins gekunsteld – alles draait rond het proces dat een twaalfjarige jongen tegen zijn onbemiddelde ouders heeft aangespannen, omdat hij het onverantwoord vindt dat ze maar blijven kweken. Maar in werkelijkheid stoort dat geen seconde.

Op 13, 14 en 15/10 op Film Fest Gent. Tickets kunt u hier kopen.

3. 3 Days in Quiberon

Wij geven de tragiek grif toe. Wanneer wij aan Romy Schneider denken, zien we Sissi. Een juk dat de Oostenrijkse actrice nooit heeft kunnen afwerpen. 3 Days in Quiberon is geen biopic, maar een geromantiseerde reconstructie van een omstreden interview met het Duitse roddelblad Stern. In 1981 wou de depressieve Schneider een betere moeder worden, en dwong ze zichzelf tot een gezondheidskuur in het Franse stadje Quiberon. Maar tegen wil en dank van haar beste vriendin sukkelt ze steeds dieper, met véél drank, harde woorden en het pijnlijke interview, inclusief fotoshoot. 3 Days in Quiberon is een intiem portret, met een knappe vertolking van Marie Bäumer als Schneider. Maar regisseur Emily Atef maakt er ook een aanklacht-in-zwart-wit van tegen de rioolpers, die schaamteloos misbruikt maakt van een kwetsbare vrouw.

Op 13, 17 en 18 oktober op Film Fest Gent. Tickets kunt u hier kopen.

4. Etangs Noirs

Een postpakket dat verkeerdelijk aan je deur wordt afgeleverd, is strontvervelend. Maar daar een beklijvende premisse uit puren? Dat is straf. Jimi (Cédric Luvuezo) woont in een woonblok in de Brusselse Modelwijk. Hij krijgt een pakje voor Sayenna, die een blok verder op hetzelfde nummer woont. De vrouw geeft niet thuis, maar Jimi wil het pakket per se zelf overhandigen. Zijn zoektocht naar de vrouw is de film. En toch vertelt ie in al z’n eenvoud net heel veel. Belgische debutanten Pieter Dumoulin en Timeau De Keyser maken hier van een ogenschijnlijk leeg idee een intrigerende queeste, gewoon gespeeld door mensen uit de buurt. En ja, bij momenten is dat wat stroef. Maar dat staat dit onverwacht fascinerende Etangs Noirs nooit in de weg.

Op 14 en 18 oktober tijdens Film Fest Gent. Tickets kunt u hier kopen.

5. McKellen: Playing the Part

Als er één stem is die je vlot anderhalf uur kan meenemen in een monoloog, is het die van Ian McKellen wel. Playing the Part, een documentaire waarin de acteur uit X-Men en Lord of the Rings terugblikt op leven en werk, steekt vormelijk niet boven de gemiddelde BBC-docu uit. Maar de manier waarop de bijna 80-jarige acteur zijn passie voor acteren uit de doeken doet, houdt je toch anderhalf uur aan het scherm gekluisterd. De focus ligt op McKellens uitgebreide theatercarrière – de overstap naar Hollywood heeft hij pas na ettelijke decennia gemaakt – maar evengoed op wat misschien wel zijn belangrijkste rol is: die van voorvechter voor holebi-rechten. Nu eens emotioneel, dan weer zelfrelativerend, en altijd vol melancholie: McKellen bespeelt die emoties niet alleen feilloos op de planken, maar ook in het echte leven.

Op 13 en 17 oktober op Film Fest Gent. Tickets kunt u hier kopen.