In het eerste wedstrijduur werd niet minder dan 54 kilometer afgewerkt. Toch slaagden Davide Ballerini, Franck Bonnamour, Marco Marcato, Umberto Orsini, Jhonatan Restrepo, Florian Sénéchal, Michael Storer en Alessandro Tonelli erin om afstand te nemen van het peloton. Na de beklimming van de Colle Gallo, de eerste helling van de dag na 55 kilometer koers, bedroeg de voorsprong reeds 6 minuten op de grote groep.

Het sein dan om in het peloton het tempo wat op te trekken. Bij de beklimming van de Madonna Del Ghisallo spatte de kopgroep uiteen. Met nog 65 kilometer voor de boeg bleven voorin enkel nog Orsini, Storer en Bonnamour over. In het peloton, dat volgde op 2 minuten, ging het er zeer onrustig aan toe, met tal van uitvalspogingen tot gevolg. Vooraan was Alessandro Tonelli weer komen aansluiten. Jack Haig ging in zijn eentje op jacht naar de vier koplopers, waar de samenwerking helemaal zoek was. Op de Colma Di Sormaro werd Haig opnieuw tot de orde geroepen door een fel uitgedund peloton en was ook de kopgroep eraan voor de moeite.

Spektakel op Civiglio

Op de top van de Colma Di Sormaro was het een chaos van vanjewelste met slecht geparkeerde wagens. Romain Bardet botste daar op een ijverige cameraman en kwam ten val. Het waren Nibali, Pinot en Primoz Roglic die ten aanval waren getrokken. Egan Bernal sloot in de afdaling van de Colma Di Sormaro ook voorin aan waardoor we vier leiders kregen. Bij de beklimming van de Civiglio spatte de kopgroep uit elkaar. Nibali en Pinot sloegen de handen in elkaar en lieten Bernal en Roglic in de steek. De Fransman probeerde enkele keren om Nibali af te schudden en slaagde daar uiteindelijk ook in. Pinot mocht de laatste tien kilometer aansnijden met een voorsprong van 30 seconden op de Italiaan.

Achter hen volgden Rafal Majka, Daniel Martin en Tim Wellens. Pinot stoof de laatste helling van de dag, de Monto Olimpino, op met een voorsprong van 40 seconden op Nibali en een achtervolgende groep met Wellens, Teuns, Pozzovivo, Martin, Majka, Ion Izagirre en Rigoberto Uran. Met nog twee kilometer voor de boeg zette Nibali zij beslissende demarrage voor de tweede plaats in. In de spurt voor de laatste podiumplaats haalde Dylan Teuns het voor Rigoberto Uran en Tim Wellens, die vijfde werd.

Voor Pinot is het al de tweede zege op enkele dagen tijd, woensdag was hij nog aan het feest in Milaan-Turijn. Hij is tevens de eerste Fransman die in Lombardije kan winnen sinds Laurent Jalabert in 1997. Op de erelijst van de Koers van de Vallende Bladeren volgt hij Nibali op.

- Uitslag -

1. Thibaut Pinot

2. Vincenzo Nibali +32”

3. Dylan Teuns +43”

4. Rigoberto Uran z.t.

5. Tim Wellens

6. Ion Izagirre

7. Rafal Majka

8. Domenico Pozzovivo

9. Daniel Martin +48”

10. George Bennett +1’22”

Dylan Teuns: “Zege zat er niet in”

In de sprint voor de laatste podiumplaats was Dylan Teuns (BMC) zaterdag in de Ronde van Lombardije (Ita/WorldTour) de snelste van een groepje met zeven renners. “Ik sta terug op het podium en dat in een klassieker. Daar mag ik toch wel best tevreden mee zijn. Ik ben derde na Thibaut Pinot en Vincenzo Nibali, veruit de twee sterkste renners vandaag”, gaf Dylan Teuns mee. “Ik had heel goede benen, maar meedoen voor de zege heeft er echter nooit ingezeten. Zeker niet toen er fiks gedemarreerd werd op de Colma Di Sormano. Daar moest ik echt wel passen, maar ik kon naderhand toch weer aanpikken. Er werd de hele dag heel snel gereden. Movistar van wereldkampioen Alejandro Valverde en Groupama-FDJ van Thibaut Pinot hebben van bij de start het tempo bijzonder hoog gehouden. Daarom ook verliep deze koers de hele dag aan een rotvaart.”

Vincenzo Nibali was de enige die nog wat weerwerk kon bieden aan Thibaut Pinot. Maar op de Civilio ging bij de Italiaan ook het licht uit en moest hij Pinot laten rijden. Op twee kilometer van de finish versnelde Nibali op zijn beurt en ging zo op jacht naar de tweede plaats. “Ik had er een lange vlucht opzitten en had geen eten meer. Vandaar dat ik niet kon reageren op de uitval van Pinot. De conditie is niet slecht, maar net niet goed genoeg om te winnen en zeker niet om op te boksen tegen Pinot. Ik ben in de laatste kilometers toch nog gaan aanvallen. Mijn ploegmakkers konden de boel ophouden en daarom werd ik netjes tweede”, aldus de winnaar van vorig jaar.

Pinot: “Droom die uitkomt”

“Voor mij is dit veruit de mooiste overwinning die ik boekte en ook in de mooiste koers van allemaal. Bovendien versla ik onder meer Vincenzo Nibali”, stelde een geëmotioneerde Thibaut Pinot na de finish.

“Dit is een droom die uitkomt. Ik vertoef wellicht in de beste conditie uit mijn carrière. Nog nooit voelde ik me zo sterk. Deze week won ik al Milaan-Turijn en vandaag liep het voortreffelijk. Toen ik Nibali zag ontsnappen wist ik dat ik mee moest gaan of dat we verder konden rijden voor de tweede plaats. Uiteindelijk waren we met vier, want ook Bernal en Uran konden aansluiten bij ons. Met Nibali stoof ik de Civiglio op en uiteindelijk kon ik hem achter mij laten. En dan volgden natuurlijk nog veertien lang kilometers voor ik de eindmeet zag in Como.”