Patrick Lange wint Ironman Hawaï voor het tweede jaar op rij na recordwedstrijd onder 8 uur, Bart Aernouts bijzonder knap tweede

UItzonderlijk zachte omstandigheden voor de 40ste Ironman in HawaÏ. De thermometer wees bij de start in Kona Bay 22 graden aan. Ook de wind koos voor een off-day. Een vrij gunstig klimaat dus in het anders altijd warme en vochtige Hawaï. Het was enkel nog aan de triatleten om het waar te maken.

In een snel zwemnummer (3,8 kilometer) nam de Australiër Amberger de rest op sleeptouw. Grote verschillen vielen er niet. Een groep van 12 triatleten kwam als eerste uit het water. De grote kanonnen met Frederik Van Lierde volgden met een dikke twee minuten op relatief korte afstand. Bart Aernouts - door zijn duatlonverleden een iets mindere zwemmer - kwam als 46ste uit het water op iets meer dan zes minuten.

180 kilometer fietsen dan en daarbij namen zogenaamde superfietsers het heft in handen. De voormalige profwielrenner Cameron Wurf trok het laken naar zich toe, terwijl het in de achtergrond allemaal op een zakdoek leek te liggen. Titelverdediger Lange schoof op met dank aan een ploegmaat. De jury kwam even langs, de Duitser kwam er van af met een waarschuwing. Een stuk strenger was de wedstrijdleiding voor Van Lierde - op dat moment zestiende in de wedstrijd. Onze landgenoot kreeg in tegenstelling tot Lange wel vijf minuten straftijd onder de neus gewreven. Weg uitstekende uitgangspositie.

Een stuk beter verging het Bart Aernouts. De andere Belgische prof zette in het fietsnummer een dijk van een tijd neer en schoof naarmate de wedstrijd vorderde steeds verder op. Voorbij het keerpunt in Hawi snelde Aernouts naar de tweede groep. De 12de van vorig jaar begon zo als vijfde aan de marathon. De achterstand op Wurf bedroeg op dat moment zes minuten. De Australiër had dankzij de uitstekende omstandigheden zijn eigen fietsrecord in Hawaï zowaar met drie minuten gebroken.

Bij de start van de marathon spatte de achtervolgende groep op Wurf helemaal uiteen. De betere lopers dichtten het gat op de Australiër in een mum van tijd. Lange zette na 8 kilometer de vlucht naar voren in. De titelverdediger ging al snel op en over Wurf en zou niet meer omkijken. Aernouts kreeg het daarop even moeilijk, maar koos voor zijn eigen tempo en kon zo  O'Donnell en Currie de baas blijven. Onze landgenoot had zijn triatlon goed ingedeeld en kon als enige nog enigszins in de buurt van een ontketende Lange blijven.

De magische grens van 8 uur wenkte en de Duitser was vastbesloten die te slechten. In het tweede deel van de marathon liep hij steeds verder weg van de rest. Met Aernouts op kop. Onze 34-jarige landgenoot - bezig aan de race van zijn leven - hield zijn achtervolgers met succes af. Even leek het nog een duel te worden met de Schot David McNamee, maar Aernouts hield zijn tweede plaats met verve vast. Onze landgenoot finishte met de driekleur rond de schouders ook onder de magische grens van 8 uur. Pet af, Bart Aernouts. Hetzelfde geldt voor Frederik Van Lierde. De winnaar van 2013 finishte op eergevoel nog als 32ste.

Aernouts wordt de vijfde landgenoot die op het podium finisht in HawaÏ. Eerder slaagden Luc Van Lierde, Rutger Beke, Marino Vanhoenacker en Frederik Van Lierde in hun opzet. Ook voor Patrick Lange geldt het nummer vijf. Hij is de vijfde Duitser op rij die wint in Hawaï. De titelverdediger en kersverse wereldkampioen vroeg zijn vriendin prompt ten huwelijk na zijn aankomst.

Voormalig wielrenner en huidig manager van Astana Alexander Vinokourov werd in zijn eerste Ironman van Hawaï overigens 200ste. Zoals verwacht maakte hij indruk op het fietsnummer, daar klokte hij de twaalfde tijd. 

Na zijn twaalfde plaats een serieuze sprong vooruit voor Bart Aernouts. De triatleet uit Antwerpen was in het verleden al eens achtste, maar springt op zijn 34ste met een straffe prestatie gewoon op het podium. "Ik ben hier super blij mee", vertelde hij meteen na de aankomst. "Ik heb praktisch de hele wedstrijd in m'n eentje afgewerkt en dat was eigenlijk nog zo slecht niet. Ik was op mezelf aangewezen en kon me zo concentreren op mijn eigen tempo. Van een tweede plaats kon ik alleen maar dromen. Dit is ongelofelijk."

Bij de vrouwen was Daniela Ryf  voor de vierde keer de beste. De Zwitserse begon nochtans niet onvergetelijk aan haar wedstrijd. Volgens de berichten had Ryf te lijden onder een kwallenbeet, terwijl concurrente Lucy Charles wel alles uit de kast haalde. De Britse zette een zwemrecord neer en reed ook op de fiets van iedereen weg. 

Maar Ryf deed dat ook. De drievoudige winnares had tien minuten goed te maken na de zwempartij, maar knabbelde stukje bij beetje aan haar achterstand. Vooral in het tweede fietsgedeelte dichtte ze de kloof. Ryf had Charles net voor het loopnummer bij de lurven gevat. Het resultaat was een kanontijd. De Zwitserse pitste achttien minuten van het fietsrecord af. Op naar een spannend duel met Charles?

Niet echt, want het beste was er duidelijk van af bij Charles. Het looptempo van Ryf lag stukken hoger dan dat van haar concurrente. Charles moest uiteindelijk nog bijna tien minuten toegeven op de Zwitserse. En u raadt het nooit, ook Ryf won haar Ironman Hawaï in een nieuwe recordtijd. Ze deed ruim een achttien minuten (!) beter dan haar eigen parcoursrecord. Ryf voltooide haar Ironman in 8u26'16". De snelste Ironman ooit afgelegd door een vrouw, waar ook ter wereld. Onze landgenote Tine Deckers werd bij de vrouwelijke profs 21ste. De 40-jarige triatlete had lang uitzicht op een stek bij de eerste twintig, maar moest in het slot nog enkele plaatsjes toegeven.

Tine Deckers zette met 9u17'21" haar snelste tijd ooit neer op het WK Ironman, maar kreeg af te rekenen met razendsnelle concurrentes. "Ik ben toch wel tevreden met mijn prestatie", reageerde Deckers. "Ik heb een veel scherpere tijd neergezet dan verhoopt, uitstekend gezwommen en heel sterk gefietst. Ik weet dat ik alles heb gedaan wat ik kon doen, de rest was gewoon sneller."

Deckers kwam uit het water met een tijd van 58:28. Dat was minder dan het uur waarop ze vooraf hoopte en haar snelste zwemtijd ooit in Hawaï. Ook op de fiets liep het nadien vlot. "Ik voelde me echt goed in het water en kon zelfs een gat dicht zwemmen", blike onze landgenote terug. "Dat lukt normaal nooit. Bij het fietsen heb ik hier nog nooit zo'n hoog wattage getrapt en reed ik mijn snelste chrono ooit in Kona. En toch kon ik niet meer dan drie plaatsen winnen, van plaats 22 naar 19. Dat geeft ook een idee van hoe snel de wedstrijd was."

Tijdens de marathon liep Deckers even als 17de, maar toen begon de hitte zijn tol te eisen en moest ze nog enkele plaatsen prijsgeven. "Op het einde werd ik op de Queen K echt gekookt en kreeg ik een dipje. Dus mijn lopen kon wellicht beter. Maar voor de rest kan ik niets slechts over mijn wedstrijd zeggen. Het was gewoon een heel snel jaar. Nu even bekomen, vakantie nemen en dan volgend seizoen plannen."