Deadline voor Syrische rebellen in Idlib verstreken, "humanitaire ramp" loert om het hoekje

Het akkoord van Rusland en Turkije, de belangrijkste bondgenoten van Syrië, is een voorlopige en logische oplossing die de wederzijdse belangen behartigt. Het compromis werd 17 september ondertekend en diende ter vervanging van een militaire actie om de laatste bezette zone in Syrië te 'bevrijden'. 

Rusland gaf toe omdat ze op die manier niet als schuldige worden aangeduid voor de bloederige gevolgen van een militair offensief. En Turkije wil de vluchtelingenstroom van het buurland intomen. Ze vingen al zo’n tweeënhalf miljoen Syrische vluchtelingen op die vaak bij de eerste stop, Turkije, aankloppen. 

De voorwaarde voor een bufferzone is natuurlijk dat de rebellen zich ook terugtrekken, en dat zit er voorlopig niet in. Enkele uren voor hun deadline zweren ze nog op hun leven dat ze blijven vechten. 

De radicale militie Hayat Tahrir al-Sham (HTS) kondigde gisteren nog aan de strijd voort te zetten. "We zullen niet van het pad van de jihad afwijken en het doel van onze revolutie realiseren", klinkt het in een verklaring. De groep wil net zoals andere rebellen de Syrische president Bashar al-Assad ten val brengen. De vroeger onder de naam al-Nusrafront bekende militie is in Idlib bijzonder goed vertegenwoordigd. Ze heeft banden met het terreurnetwerk al-Qaida.

Nochtans beweren de rebellen dat ze streven naar vrede: “We waarderen de inspanningen dan ook van binnen- en buitenland en hun streven naar het bevrijden en beschermen van onze regio”, zei een van de rebellen.

Door zich niet terug te trekken, geven de rebellen Rusland een excuus om hun militaire operatie wél uit te voeren. Tenminste in het gebied dat bestemd is als bufferzone. Dat gebied is zo’n vijftien tot twintig kilometer breed.

Idlib is het laatste strijdtoneel waar de Syrische oorlog nog woedt. Rusland en Iran steunen Syrisch president Assad en zijn voorstander van een militair offensief. Turkije streeft daarentegen naar een wapenstilstand omdat de Turkse bevolking lijdt onder de vluchtelingenstroom. Het Turks-Russisch akkoord om een bufferzone in te stellen was een overwinning voor Turkije, maar die overwinning kan Turkije wel eens duur komen te staan als de rebellen zich niet gedeisd houden vanaf middernacht.

De overeenkomst die op 17 september werd ondertekend, was niet enkel een overwinning voor Turkije maar ook voor de Verenigde Naties (VN). Die waarschuwden ook voor desastreuze gevolgen en een "humanitaire ramp" bij een militair offensief. Er wonen nog zo’n drie miljoen mensen in Idlib, die zouden afhankelijk worden van humanitaire hulp na zo’n bloedbad menen de VN.