'Geheugenatleten' onthouden tot 70.000 decimalen: enkele trucs en veel oefenen

Het getal pi, een wiskundige constante, is oneindig en immens populair bij de geheugenatleten. Het getal is niet enkel oneindig, het herhaalt zichzelf ook niet wat de uitdaging eens zo groot maakt. Rajveer Meena (23) somde voorlopig het meeste decimalen van het getal pi op en schittert bovenaan het Guiness Book of Records. Hij droeg een blinddoek tijdens zijn recordpoging, die bijna 10 uur in beslag nam. Het aantal decimalen dat hij uiteindelijk correct wist op te sommen? 70.000.

70.000 cijfertjes memoriseren in de juiste volgorde, het lijkt een onmogelijke opdracht. Maar zoals elke geoefende atleet hebben ook geheugenatleten verschillende technieken die ze gebruiken.

Recordhouder Meena koppelt cijfers bijvoorbeeld aan bepaalde woorden. Zo schrijft hij zelf verhalen die een stuk makkelijker te onthouden zijn. Een voorbeeld: “Ik ga naar buiten om Roger Federer te ontmoeten, ga naar het park, doe een paar jeans aan, neem een taxi voor vijftig euro en ga daarna naar kantoor waar ik honderd euro verdien.” Meena vertaalt die simpele opsomming naar het cijfer 749099950100. “Ik” is het cijfer 74 waard, “Federer” is 90, “jeans” 999 en de cijfers 50 en 100 blijven hetzelfde.

Een andere geheugenatleet, Daniel Tammet, vertelt dat de cijfers van het getal pi een kleur, textuur, vorm en zelfs emotie hebben. Het getal 4 is volgens hem blauw en ietwat verlegen. Tammet is overigens ook een polyglot, spreekt tien verschillende talen en heeft een neurologische aandoening waardoor hij niet enkel cijfers en woorden ziet, maar ook de kleur die ze hebben. “Het cijfer 3 heeft een groene kleur, 5 is geel en 9 is blauw, blauwer dan het getal 4.”

Verder schreef Tammet al een gedicht geïnspireerd op het getal pi. Terwijl hij dat gedicht voorlas, voerden wetenschappers al een hersenscan uit om te onderzoeken hoe de man het in godsnaam voor elkaar krijgt om zoveel cijfers te onthouden. Uit die scan bleek dat de overlappende informatie (cijfers, tekst en kleuren) het terug ophalen van informatie lijkt te bevorderen.

Het menselijk geheugen werkt niet zo goed als het onbewerkte, ruwe informatie moet opslaan. De hersenen werken beter wanneer informatie gelinkt wordt aan emoties. Omdat de hippocampus, verantwoordelijk voor het lange- als het kortetermijngeheugen, ook betrokken is bij de verwerking van emoties duidden experts. En oefening baart kunst.

Zo wees een onderzoek al uit dat een halfuur training per dag al na zes weken grote resultaten oplevert. Terwijl deelnemers op het begin van het onderzoek slechts 26 van de 72 woorden onthielden, waren dat er 62 na zes weken oefenen. Vier maanden later onthielden ze quasi alle woorden. “Geheugentraining is blijvend effectief”, luidde de conclusie.