Fabio Jakobsen schenkt Quick.Step 72ste recordzege, Lefevere: “Ik ben een heel trotse man”

Jakobsen haalde het na 125,4 km met start en finish in Nanning in een massasprint voor de Duitsers Pascal Ackermann (BORA - hansgrohe) en Max Walscheid (Team Sunweb).

De Nederlandse drager van de leiderstrui Dylan Groenewegen (Team LottoNL-Jumbo), die dinsdag de eerste etappe won, kwam als vierde over de streep voor de Fransman Arnaud Démare (Groupama - FDJ).

Vier renners tekenden voor de traditionele vlucht van de dag: Nathan Van Hooydonck (BMC), de Italiaan Manuele Boaro (Bahrain Merida), de Brit Owain Doull (Sky) en de Duitser Jasha Sütterlin (Movistar). Die laatste moest al vroeg afhaken maar de andere drie zongen het uit tot 7 km van de streep.

Morgen leggen de renners 152,2 km af tussen Nanning en Mashan Nongla Scenic Spot, met aankomst bergop. Voor de renners met klassementsambities is het de belangrijkste afspraak in deze Chinese rittenkoers. De Ronde van Guangxi eindigt zondag.

Het eerste woord van Jakobsen ging na zijn zege uiteraard over het record. “Het is fijn om de renner te zijn die het record breekt”, aldus de Nederlander. “Maar dit een record van de ganse ploeg, waar iedereen hard voor heeft gewerkt. Het was twee keer net niet, maar nu heb ik me wel laten leiden door de ploeg en liep het perfect. De vorige twee dagen zocht ik mijn eigen weg in de sprint, was ik wat nerveus en had ik het vertrouwen niet in de jongens. Vandaag moest ik gewoon Davide Martinelli volgen in die laatste kilometer. Hij had me vooraf gezegd: ‘komaan Fabio, geloof in mij, ik ga voor je vechten’ en hij zet me perfect af in het wiel van die andere drie sprinters.”

Walscheid en Groenewegen hadden een akkefietje in die sprint en na afloop werd er nog wat stevig over en weer gepraat tussen beide renners. “Ze vochten beiden voor het wiel van Ackermann”, zag ook Jakobsen. “Een sprint is een sprint. Het gaat er vaak hectisch aan toe en ik hoop dat ze niet kwaad zijn op elkaar en het snel vergeten. Akkoord, wij zijn rivalen, maar we zijn ook collega’s, we willen elkaar geen kwaad aandoen. Sport is emotie, dat hoort erbij. Ik raakte er gelukkig niet in betrokken, zat achter hen en zag het gebeuren.”

“We breken nu het record van Mapei. Dat was 71 overwinningen op de weg in 2000. Het is fijn dat ik die zege behaal, maar dit is vooral het resultaat van de ploeg, van alle jongens die met ons wonnen en meestreden voor het team, van januari tot nu in oktober. Dit is een zege die in de geschiedenisboeken gaat. Neen, Patrick (Lefevere) had daar geen speciaal cadeau voor over (lacht), maar ik had hem wel een berichtje gestuurd dat ik dat record wou breken. Ik ben blij dat ik mijn belofte kan waarmaken. Dit is voor iedereen van de ploeg zeer speciaal, want we werken allemaal heel hard. Toen Mapei dat record zette in 2000 was ik een jongen van vier. Ik ging nog maar net naar de kleuterschool, reed nog met steunwieltjes op mijn fiets (lacht). Ongelooflijk dat we dit realiseren.”