Wie van de drieling gaf nu die mep? Geen bewijs, dus vrijspraak

Even terug naar 2016. Op het plein voor het treinstation in Bergen op Zoom ontstaat een woordenwisseling tussen een koppel en twee Roosendaalse broers die deel uitmaken van een drieling. Volgens verschillende getuigen vallen er een klap en een schop. Een van de twee broers heeft schuld, daar is iedereen van overtuigd. Maar wie? 

Zelf houden ze de lippen stijf. En ook hun bloedeigen moeder zwijgt: zelfs zij kan naar eigen zeggen haar kroost soms amper uit elkaar houden. De getuigenverklaringen bieden geen uitsluitsel: ze zouden de één kunnen bedoelen, maar ook de ander. 

Binnenskamers weet de drieling heus wel wie er verantwoordelijk is voor de mishandeling, geeft hun advocaat toe. “Maar de één is niet verplicht om de ander er voor de rechtbank bij te lappen”, klinkt het. “Broers zijn loyaal aan elkaar, da's logisch. En de rechter heeft ze allebei gezien: die kon ze - net als de getuigen - kennelijk ook niet uit elkaar houden." En dus spreekt het Hof in hoger beroep nu van gebrek aan wettig en overtuigend bewijs. “Schuld moet bewezen worden en dat is volgens het Hof nu eenmaal niet gelukt."