Direct naar artikelinhoud
Top 10

Fonkelende sterren van gisteren en morgen: dit zijn de tien beste platen van de week

Jessie Reyez - Being Human In Public.Beeld rv

Vurige vrouwen dragen de toorts deze week, van Neneh Cherry over Empress Of tot Jessie Reyez. De weke zieltjes huizen deze keer onder de schedels van Tamino, Ambrose Akinmusire, How To Dress Well en Open Mike Eagle.

1. Tamino - Amir

Open, weids, majestueus en rijk klinkt het debuut van de Belgische singersongwriter Tamino. “Geen gemiezer van een singer-songwriter met een klein, krakkemikkig gitaartje”, zegt onze recensent Gunter Van Assche. “Op de plaat zijn er een paar vaste ankerpunten – een herkenbare engelenstem en een spel met broze kwartnoten – maar zijn debuut zet het geen moment op een troosteloos kabbelen. Daarvoor dringen de grandioze songs en zijn angelieke tenor te diep in je vezels.”

De vergelijking met Jeff Buckley? Die is vooral heel lui. Elke zoetgevooisde pretty boy die een etherische falset opzet, wordt weleens met Buckley vergeleken, dus ook Tamino en dan vooral op basis van de single ‘Habibi’. Nu ja, ook Buckley koesterde een fascinatie voor oosterse muziek. Er zijn dus inderdaad gelijkenissen. “Op zijn debuut geeft Tamino-Amir Moharam Fouad nochtans niet vaak tegengas om die eeuwige vergelijking met Buckley onderuit te halen. In het bloedmooie ‘Each Time’ of magistrale ‘Persephone’ komt diens geest bijvoorbeeld spontaan spoken.”

Tamino - Amir.Beeld rv

Elders zorgen exotische soundscapes voor het broodnodige je-ne-sais-quoi, evenals sierlijke Arabische krullen, ingenieuze beats en knipoogjes naar Radiohead en Warhaus. “Wij kunnen alleen maar zeggen dat je stiekem zou hopen dat Tamino zijn tere hart vaker bereidwillig aan morzels zou moeten laten slaan. Melancholie, apathie en zelfs nihilisme vormen de ziel van zijn debuut, waarop je van deze prins geen kwaad wil horen.”

Lees hier de volledige recensie, en lees hier ons interview met Tamino.

2. Neneh Cherry - Broken Politics

“Elegant: dat is het perfecte woord om deze plaat te omschrijven”, zegt Neneh Cherry tegen onze journalist Elmo Lê van. “Ik zit intussen al jaren in het vak, maar dit is de allereerste keer dat ik een album durf te herbeluisteren. (...) Alles is in zijn plooi gevallen.”

Et voilà, Broken Politics, het vijfde solo-album van Neneh Cherry. Een plaat waarvoor de Zweeds-Engelse zangeres zichzelf verplicht zag opnieuw naar een eigen stem te zoeken, zoals zo veel ontwrichte, in het duister tastende lieden dat vandaag moeten doen, verweesd en ontzet door een politiek klimaat waarin hardvochtigheid het hoogste goed lijkt.

Neneh Cherry - Broken Politics.Beeld rv

De Zweedse r&b-veterane wordt daarin bijgestaan door de Britse producer Four Tet. Hij schikt zich naar de songs en componeerde zelfs af en toe mee. ‘Kong’, mee geproduceerd door Cherry’s oude maatje 3D van Massive Attack, verwijst expliciet naar de groove van diens ‘Karmacoma’: rokerige elektrodub zo nineties dat je het bijna triphop zou kunnen noemen. Ook ‘Shot Gun Shack’ blaast de zoete marihuanawalmen uit de Bristol-scene van de nineties door de kamer. Een liedje over wapendealers, bendegeweld en over de kracht en het gevaar van vuurwapens. 

Haar affiniteit met jazz (haar vader was trompettist Don Cherry) huist in ‘Natural Skin Deep’, dat halverwege een fluks mopje freejazz inlast. Het zijn die momenten waarop Broken Politics zich meerdimensionaal toont en naar adem doet happen.

Lees hier ons interview met Neneh Cherry.

3. Ambrose Akinmusire - Origami Harvest

Hiphopfans kennen Ambrose Akinmusire van zijn bijdrage aan Kendrick Lamars magnum opus To Pimp A Butterfly. Jazzfanaten worden nog steeds euforisch wanneer zijn meesterlijke doorbraakalbum The Imagined Savior Is Far Easier To Paint ter sprake komt. Met het grandioze A Rift In Decorum leverde de Amerikaanse jazztrompettist bovendien een van de beste live-albums in de jazz van de afgelopen tien jaar af.

Op Origami Harvest exploreert hij zijn fascinatie voor hiphop en klassiek door die genres te integreren in weemoedige, herfstkleurige jazz. Het avontuurlijke strijkkwartet Mivos brengt minimalistische, lichtjes avant-gardistische tinten aan, de New Yorkse rapper Kool A.D. (bekend van Das Racist) injecteert de soundscapes met surrealistische en soms absurdistische teksten waarin hij de rapcultuur eert, persifleert en deconstrueert.

Akinmusire gaat heel instinctief te werk, strijkt haast achteloos puristen tegen de haren in en overschrijdt genregrenzen waar u het niet verwacht. Daardoor wordt Origami Harvest een avontuurlijk werk vol tedere kamermuziek, onverwachte funky breaks, gekke stemcapriolen en, grappig genoeg, een minimum aan ‘traditionele’ jazz. Lef hebben noemt men dat.

Ambrose Akinmusire - Origami Harvest.Beeld rv

4. Jessie Reyez - Being Human In Public

Een revelatie, die Jessie Reyez! De Canadees-Colombiaanse r&b-durfal dropte de voorbije maanden mondjesmaat heel uiteenlopende liedjes die blogs en Spotify-lijstjes in lichterlaaie zetten. Die tracks staan allemaal op deze ep, een overheerlijke traktatie die de veelzijdigheid van de zangeres belicht. Geen wonder dat zowel Calvin Harris als Eminem haar al lieten croonen op hun platen.

Ze switcht moeiteloos van vuilbekkende raps (‘F*** Being Friends’, ‘Dear Jessie’) naar lieflijke lolitasoul (‘Imported’) of krolse r&b-pop (‘Saint Nobody’, ‘Body Count’) en zelfs Spaanstalige ballades (‘Sola’) tot bij jazzy retroblues à la Amy Winehouse (‘Apple Juice’). Wat een palet, wat een bereik! Haar songs knetteren bovendien, zijn bitterzoet, zitten vol weerhaakjes en werpen een licht op Reyez’ rusteloze, getormenteerde ziel. “I talk to God every single day”, zingt ze. “Devils need Jesus more than someone with a halo / Walk around with warpaint on my face / ’Nother reason why I work like a motherfucker”.

Ze is een ster, nu al.

Jessie Reyez - Being Human In Public.Beeld rv

5. Empress Of - US

Tintelfrisse, ondeugende popplaat van Lorely Rodriguez, een Californische zangeres annex klankentapper die drie jaar geleden al een gooi naar de roem deed, maar toen vooral hippe trendspotters en indiefreaks kon bereiken. Zal haar tweede plaat op een breder publiek kunnen rekenen? Empress Of heeft er hoe dan ook alles voor in huis.

Onversaagdheid, bijvoorbeeld. “Ik heb mijn muziek altijd gebruikt om voor mezelf op te komen”, vertelde ze onlangs op Pitchfork. “Of het nu gaat om een versmachtende relatie, om seksistische opmerkingen op straat of om iemand die beweert dat ik niet voldoe, omdat ik een vrouw ben”.

Ze wordt in elk geval goed omringd op US: Dev Hynes (a.k.a. Blood Orange) doet mee, evenals Pional, de Spaanse producer bekend van zijn werk met John Talabot. Haar liedjes over vriendschap, sociale stoornissen (check ‘I Don’t Even Smoke Weed’), mentale problemen en identiteitscrises doen vederlicht aan en dringen zich aan je op als lekkere meezingers die zo in de hitparades kunnen. Wij zetten haar prompt op constant repeat.

Empress Of - US.Beeld rv

6. How To Dress Well - The Anteroom

Wie tuk was op de nerdy, onironische bleekscheten-r&b van Tom Krells vorige platen zal raar opkijken bij The Anteroom, het vierde studio-album onder het alias How To Dress Well. Weg zijn de krampachtige knipoogjes naar hitparade-r&b, hoewel Krell nu en dan nog uitpakt met flardjes tedere falsetsoul. 

Het is echter uitstekend geproduceerde abstracte elektronica die de boventoon voert, met dank aan soundwizard Joel Ford (bekend van Ford & Lopatin, zijn project met OneohTrix Point Never) die de feeërieke, verontrustende klankenwereld van The Anteroom mee uitdiept. Referenties? Het Warp-spul uit de jaren 90, de laatste platen van Talk Talk, Untrue van Burial en ook wel Cocteau Twins, wier unheimische kilte in deze tracks huist.

How To Dress Well - The Anteroom.Beeld rv

7. Spacebomb House Band - Library Music III: For The Sun And Waters

Voortreffelijke derde deel van de Library Music-serie van Spacebomb, de in Richmond zetelende crew (zowel een bende sessiemuzikanten, een platenlabel als een soort management) die in het verleden de platen van onder meer Matthew E.White en Natalie Prass mee boetseerde.

Deze collectie fantastische instrumentals doet bij momenten inderdaad denken aan de traditionele zogeheten library music die we kennen vanuit de archieven van de BBC. Maar Spacebomb blijft minder hangen bij jazz of exotica en is eerder thuis in psychedelische triphop, elektropunk à la Suicide, afrobeat, fusion en gekke avantgarde. Een delicatesse.

Spacebomb House Band - Library Music III: For The Sun And Waters.Beeld rv

8. Open Mike Eagle - What Happens When I Try To Relax

Nee, fans van trap of van Soundcloud-rap zullen Open Mike Eagle maar een rare kwiet vinden. Feit is: hij blijft een van de interessantste stemmen uit de leftfield-hiphopscène die de voorbije jaren sceptici probeert duidelijk te maken dat hiphop meer is dan Migos, Future en Rae Sremmurd. Sometimes when I’m social I feel incompatible”, zucht hij op deze nieuwe ep die bulkt van spookachtige elektronische klanken en stugge drumcomputerritmes. Fijnproevers aarzelen niet!

Open Mike Eagle - What Happens When I Try To Relax.Beeld rv

9. Zazou Bikaye - Na Kenda

Hertimmerde heruitgave van de nog steeds sprankelende danceklassieker ‘Na Kenda’ van de Congolese muzikant Bony Bikaye en de Franse Hector Zazou, op Crammed Discs. Dertig jaar geleden was deze track een voorloper van de afrohouse die vandaag alomtegenwoordig is in dj-sets van toonaangevende house-dj’s, zoals die van het Brusselse collectief Ensemble, dat mee achter deze reissue zit. Check zeker het extraatje ‘Guilty’ en bonustrack  ‘Ba Wela’.

Zazou Bikaye - Na Kenda.Beeld rv

10. Whispering Sons - Image

“Whispering Sons vertoeft op Image in een vakantieoord waar de zon nooit opkomt, de bomen eeuwig kaal zijn en de bevolking uitsluitend zwart draagt – een plek waar ook Joy Division, The Soft Moon en Sisters Of Mercy naartoe zouden vliegen”, dixit onze journalist Elmo Le vân. Daar is iets van. Op dat vlak doet dit debuut oer-Belgisch aan: diepgeworteld in de new wave en postpunk die in ons land altijd op enorm veel bijval heeft kunnen rekenen. De Limburgers eren bovengenoemde genres met veel feeling en muziekhistorische kennis, bovendien. Keurig.

Lees hier de Look Hoes Talking over Image.

Whispering Sons - Image.Beeld rv