"Het hoofddoekenverbod bestaat wél. Het is islamofoob en seksistisch" 

Hoeveel keer moet ik als moslima mijn televisie aanzetten of het nieuws lezen en te horen krijgen dat een man wederom voor mij wil bepalen hoe ik mij moet kleden. Dat mijn klederdracht niet neutraal zou zijn, of de doek om mijn hoofd mij ervan zou weerhouden mijn werk juist uit te kunnen oefenen.

Men zou haast denken dat men zich in een autoritair islamitisch land waant, dat zich constant focust op vrouwen en hoe zij zich moeten kleden.

Dit soort verlichtingsfundamentalisme is nefast voor onze pluralistische maatschappij, die almaar diverser wordt. Het systematisch doordrammen dat religie een privézaak zou zijn, is niet alleen negatief voor moslims, maar ook de katholieken, sikh, joodse en andere geloofsgemeenschappen die dit principe niet hanteren.

Het getuigt van een superioriteitswaanzin dat de zogenaamde neutraliteit in het uiterlijk van een persoon zou zitten en dat dit per definitie een niet-religieus persoon zou zijn. In een stad als Antwerpen, waar ondertussen meer dan de helft van de inwoners een migratieachtergrond heeft en dat aantal almaar toeneemt, is een ambtenaar of docent waar in zij zich niet herkennen allesbehalve 'neutraal'.

Het is het bizarre concept dat als men de religiositeit niet ziet, het handelen goed kan worden gekeurd, terwijl de persoon nog steeds even religieus van aard is. Voor iemand die in Amsterdam op de gemeente heeft gewerkt (met hoofddoek en waar zelfs een gebedsruimte was) is dit totaal verbijsterend.

Ook nu als sociaal-juridisch assistent weerhoudt mijn hoofddoek mij niet van neutrale en eerlijke dienstverlening. Sterker nog, meer dan de helft van mijn clientèle heeft niet eens door dat ik moslim ben.

Mannen als Jurgen Slembrouck en moraalfilosoof Patrick Loobuyck, maar ook politici praten vanuit hun geprivilegieerde positie maar al te graag over moslima's en hun kleding. Deze zelfde mannen, die kritiek uiten op een religie waarbij vrouwen onderdrukt zouden worden door hun mannen, luisteren echter zelf ook niet naar de desbetreffende vrouwen.

Volgens Slembrouck bestaat een 'hoofddoekenverbod' niet en is dit een constructie van politici om te polariseren, omdat het over "alle religieuze tekenen gaat". Dit is absoluut geen constructie van politici, maar een realiteit die vanuit het grass roots-activisme geconstateerd is en eindelijk door de politiek wordt opgepakt. Het is dan ook betreurenswaardig dat zij telkens weer een platform krijgen om te praten over vrouwenlichamen, in plaats van de vrouwen zelf.

Er zijn namelijk veel jonge Belgische vrouwen die hun carrièreplan al op jonge leeftijd aan moeten passen, omdat zij weten dat zij later geen job kunnen krijgen. Zij kiezen voor detailhandel in plaats van hun droomopleiding, omdat zij weten dat daar wel een kans zou zijn om aangenomen te worden.

Er zijn vrouwen die omwille van hun passie voor lesgeven, gekozen hebben om het vak islam te doceren, maar eigenlijk opgeleid zijn voor iets anders. In tijden van een nijpend lerarentekort is dit onvoorstelbaar. Het is dus juist om dit een 'hoofddoekenverbod' te noemen, aangezien de overgrote meerderheid van de slachtoffers van dit verbod moslima's zijn. Het is dus niet alleen islamofoob, maar ook nog eens seksistisch. 

Dit soort verboden hebben namelijk niets te maken met zorgen over het 'neutraal' handelen of eruitzien van een ambtenaar of leerkracht, maar met een angst en afkeer van het religieuze van een bepaalde groep.

Een ambtenaar legt een eed af, waarin hij/zij verklaart juist te handelen. Met een doek of keppeltje op wordt deze eed niet gebroken. Idem voor een leerkracht die opgeleid wordt en hiervoor slaagt. Het is juist dat progressieve partijen zoals Groen hier in Antwerpen er een breekpunt van maken, want als echte progressieve discrimineert men mensen, voornamelijk vrouwen, niet op de arbeidsmarkt en geeft men al helemaal niet toe aan de irrationele angst van bepaalde mensen in de maatschappij.

De liberale rechtsstaat als concept is allesbehalve racistisch, vrijheid van religie staat verankerd in onze grondwet, het zijn de individuen die zich hier tegen verzetten en instanties die telkens een vonnis van de rechtbank aan hun laars lappen die als racistisch beschouwd kunnen worden.

Het zijn de zogenaamde neutraliteitsprincipes die in de ene gemeente wel gelden en in de andere niet, die zorgen voor een discrepantie. Als je naar andere westerse landen kijkt, zie je uitstekende neutrale dienstverlening met religieuze tekenen. Waarom zou dat hier niet kunnen?