Nina Derwael imponeert op WK artistieke gymnastiek, maar laat traantjes om teamgenoten

Traantjes, traantjes en nog eens traantjes. Oók bij Nina Derwael, die eigenlijk op zich geen reden had om te treuren want de 18-jarige Truiense stónd er. Op haar toestel, de brug met ongelijke leggers, kraakte ze niet onder de stress. Terwijl vóór haar Senna Deriks, Axelle Klinckaert en Rune Hermans allemaal in de fout gingen op de brug, gaf de tweevoudige Europese kampioene geen krimp. Ze turnde 15.066 punten bij elkaar, beter dan haar score in de finale van het EK (14.733 ptn) en beter dan haar puntentotaal van 15.033 punten waarmee ze vorig jaar brons won op het WK. Na twee subdivisie leidt ze daarmee aan de brug.

Alleen op de Wereldbeker in Doha presteerde Derwael nog beter: 15.300. Dat is de score die ze vrijdag in de finale ook wil halen. Als haar dat lukt, dan zit het podium er weer in. “Als ik de oefening turn zoals ik dat wil, dan moet dat kunnen," zei ze. “Het voelde wat overhaast aan in mijn hoofd. Je zag wel aan mijn gezicht dat ik het zelf niet goed wist. Ik heb het vooral op adrenaline gedaan, maar ik kan beter.”

En terwijl ze nog niet eens haar resultaat kende op de brug, moest Derwael als eerste aantreden op de balk, waar ze het alweer prima deed, met een score van 13.766 punten. Tel daar haar punten van de grond (13.266 ptn) en de sprong (13.466 ptn) bij en zo kom je uit aan een totaal van 55.564 punten. De Japanse Murakami Mai presteerde daarnet in de tweede subdivisie nog nét een fractie beter, met een totaal van 55.632 punten. 

Toch straf, als je weet dat Derwael vorig jaar nog achtste werd in de allround finale met meer dan twee punten minder (53.498 ptn). Meer nog: met dit puntentotaal had Derwael vorig jaar de allroundtitel gewonnen. De Amerikaanse Morgan Hurd won in Montréal het goud met 55.232 punten. Om maar te zeggen: Derwael is wereldklasse. 

Vanwaar die tranen dan? Wel, ook dàt is Derwael: ze is heel erg begaan met haar vriendinnen en met het team. Het doel was op toptwaalf te halen - dat zit er nog in - maar liefst ook de teamfinale (top8). Maar door foutjes op de brug én op de balk lijkt die finale niet meer haalbaar. Begrijpelijk dat de gymnastes allemaal ontgoocheld waren - alleen Derwael legde een ‘feilloos’ parcours af. “Zó jammer dat we niet helemaal konden tonen tot wat we in staat zijn want ik had het gevoel dat we er klaar voor waren,” zei Derwael. “Het was voor mij ook niet makkelijk voor mij om de anderen zo triest te zien. En ja, dan moest de spanning en stress er bij mij ook even uit...”

Dat gevoel van een gemiste kans leefde ook bij de anderen. “Ik had gewoon gehoopt dat het béter zou zijn”, bekende Axelle Klinckaert, die op het EK brons won aan de grond. “Er zaten gewoon teveel foutjes in, zoals bij mij aan de brug. Dat maakt dat ik nu toch met een rot gevoel zit.” Ook Senna Deriks, die door een technisch probleem toch wel lang moest wachten voor ze aan haar oefening kon beginnen, kon haar tranen niet verbijten. Haar handen gleden er op de brug eveneens af. “Ik vrees dat ik mezelf te veel druk heb opgelegd,” sakkerde ze. “Ik voelde me niet zeker, want het ging ook bij de opwarming al niet geweldig. We maakten bijna allemaal een foutje maar voor we een oordeel gaan vellen, is het beter daar een nachtje over te slapen. Het is zoals Marjorie (Heuls, de trainster, red.) daarnet al zei: ‘We winnen als team en we verliezen als team’.”

Eén zaak is voor dit team nog belangrijker: dat de olympische kansen intact zijn. België moet bij de top24 staan om zo zeker te zijn van het WK 2019, waar de olympisch selectie voor Tokio 2020 verder gaat. Die opdracht zal, wanneer morgenavond de kwalificaties gedaan zijn, wel zijn volbracht.