Het tweede seizoen van ‘Making a Murderer’ is nóg meer frustrerend

Komen Steven Avery en Brendan Dassey ooit nog vrij? (We zullen spoilers vermijden, maar stop nu met lezen als je écht niks wil weten.) In het eerste seizoen van de true-crimeserie Making a Murderer – gefilmd over een periode van tien jaar en in 2015 uitgezonden op Netflix – zagen we hoe Avery en zijn neef Dassey levenslang de gevangenis ingingen voor de moord op Teresa Halbach. Filmmakers Laura Ricciardi en Moira Demos betoogden dat de twee outcasts erin waren geluisd door de politie van Manitowoc County, wat leidde tot een wereldwijde hype. Kijkers gingen zelfs de straat op en protesteerden: release Steven Avery, free Brendan Dassey!

Fans van de serie schreeuwden om een vervolg, zelfs nu alle hoop voor Avery en Dassey is vervlogen. De makers hadden dus geluk toen de prominente advocaat Kathleen Zellner, die al negentien onterecht veroordeelde mannen vrij kreeg, besloot om Avery’s zaak op te pakken. In het tweede seizoen zien we hoe ze al het bewijs omkeert, nieuwe feiten ontdekt en zelfs Avery’s vorige advocaten (Dean Strang en Jerry Buting) beticht van nalatigheid. Het is fascinerend om haar scherpe, analytische brein aan het werk te zien, hoe ze in het hoofd van alle betrokkenen kruipt. Alsof je naar CSI: Crime Scene Investigation kijkt, maar dan met echte botten en bloed.

Zellners ‘gecontroleerde woede’ is niet alleen gericht op de politie van Manitowoc County, maar op het hele Amerikaanse rechtssysteem. Ze wordt van het kastje naar de muur gestuurd, net als Dasseys nieuwe verdedigers. Hoe harder ze knokken, hoe gekker de sprongen van (voormalige) aanklagers Ken Kratz en Brad Schimel, die álles doen om de mannen in de gevangenis te houden. In Amerika is de hype nog springlevend, dus bij ieder nieuwtje staat er een cameraploeg voor de rechtbank, al is het meestal loos alarm. De advocaten geven de verdachten en hun familie telkens hoop, die daarna weer instort. Dat maakt dit tweede seizoen één lange martelgang.

Netflix had eigenlijk een kortere reeks moeten bestellen, of een special, want er zijn niet genoeg spannende plotwendingen om tien afleveringen mee te vullen. Het is wel interessant om Zellners forensische ontdekkingen op de voet te volgen, maar we zien ook onnodig veel shots van de vergrijzende aftakelende familieleden, die de tijd zien wegglippen. Dat voelt steeds minder oprecht, maar door het succes van Making a Murderer hebben de rechtszaken een groot maatschappelijk belang gekregen. Dus Ricciardi en Demos blijven filmen. Netflix, de makers, de advocaten, de verdachten en hun families raken zo steeds verder met elkaar vervlochten.

Het draait dus niet om de ultieme waarheid, maar om het meeslepende verhaal van de underdog die omhoog klimt en weer onderuitgaat. Hoe lang kunnen de betrokkenen én de kijkers dat nog aan? Filmmaker Demos sluit een derde seizoen niet uit, zei ze onlangs in een interview. Want voor Netflix geldt: hoe hopelozer de situatie, hoe meer spraakmakend het vervolg. 

Nu te zien op Netflix.