Internationaal team specialisten zegt dat VS te veel goede nieren weggooien: “Ook oudere nieren kunnen levens redden”

Volgens een internationaal team wetenschappers moeten Amerikaanse artsen beter leren omgaan met donormateriaal. Dat deelden ze mee tijdens ASN Kidney Week 2018, een jaarlijks congres in San Diego waar nierdeskundigen verzamelen om ervaringen te delen. Het team voegde er meteen aan toe dat de specialisten in de VS een voorbeeld konden nemen aan Frankrijk.

Donor maar geen transplantatie
Wanneer een donor sterft, bekijken artsen of zijn nieren –of andere organen- in aanmerking komen voor een transplantatie. Dat betekent dat de organen van voldoende kwaliteit moeten zijn. Zo zullen er een aantal factoren meespelen die de donor al dan niet uitsluiten. In de VS geldt: hoe ouder een donor hoe minder groot de kans dat zijn nieren worden getransplanteerd. Andere gezondheidsproblemen zoals een hoge bloeddruk en diabetes spelen natuurlijk ook een doorslaggevende rol.

Oudere nieren worden als nieren van lagere of mindere kwaliteit beschouwd waardoor ze nooit (of bitter weinig) geaccepteerd worden als donor in de VS. Dat blijkt uit het onderzoek van het internationaal team.

Maar in plaats van de succesgraad van zo’n transplantatie laag in te schatten, kunnen de VS beter een voorbeeld nemen aan Frankrijk. Daar worden immers minder nieren ‘weggegooid’ waardoor ze meer levens kunnen redden. “Ook een nier van mindere kwaliteit kan een leven redden”, aldus Peter Reese, nierspecialist en coauteur van de studie. Waarom de VS niet werken met zulke oudere nieren? “Dat kan aan de hand van twee factoren verklaard worden. Ten eerste kost het meer geld om een ‘oudere’ nier te transplanteren. Het risico is immers groter. Ten tweede werken Amerikaanse specialisten eerder risicomijdend.”

Franse nierspecialisten zijn wél bereid om het risico te nemen. Maar is dat schadelijk voor de patiënten? Zo niet, waarom doen specialisten in de VS het dan niet vaker? Die vragen stelden de onderzoekers zichzelf na hun bevindingen. En om die vragen te beantwoorden vergeleken ze de orgaantransplantatieregisters van de twee landen van 2004 tot 2014.

De gemiddelde leeftijd van een overleden donor bleek in de VS 36 jaar te zijn terwijl dat in Frankrijk 51 jaar was. Bovendien zag het team dat de leeftijd van overleden Franse donoren nog steeds stijgt. Dat suggereert dat Franse specialisten de uitdaging aangaan om de, eveneens, groeiende vraag naar nieren te beantwoorden.

Het risico dat ze daarbij nemen, werpt vruchten af. Indien Amerikaanse transplantatiecentra hetzelfde risico durven te nemen, zouden ze naar schatting jaarlijks 17.000 meer patiënten uit de nood kunnen helpen. Meer nog: Franse patiënten die nieren van ‘mindere’ kwaliteit ontvingen, deden het statistisch evengoed of zelfs beter als de patiënten met ‘betere’ of jongere nieren.

Specialisten moeten stilaan meer aandacht schenken aan de oudere donoren omdat de vraag naar een nieuwe nier groeit. Dat concludeerde het team tijdens de conferentie in San Diego. Het is maar de vraag of men onmiddellijk gehoor zal geven aan hun oproep. 

De mens heeft twee nieren. Die bevinden zich links en rechts van de ruggengraat. Ze zijn best belangrijk omdat ze de samenstelling van het bloed constant houden en afvalstoffen via urine verwijderen. Een aanhoudende hoge bloeddruk en diabetes hebben een slechte invloed op de werking van de nieren waardoor de organen beschadigd kunnen worden. Andere belangrijke factoren die de goede werking van de nieren kunnen dwarsbomen zijn medicijnengebruik en te weinig vochtopname.