Merkel gaat weg, maar wie komt?

Het is uniek, nog nooit gebeurd ook in de geschiedenis van de Duitse Bondsrepubliek: de kanselier die drie jaar voor het einde van de ambtsperiode aankondigt dat ze de fakkel doorgeeft. Maar Angela Merkel doet het, verpletterd door de druk van de deelstaatverkiezingen, peilingen en vertrouwensrapporten. Die kleuren gitzwart voor haar.

Toch blijft de kanselier op post, maar binnen de partij geeft ze de touwtjes in december uit handen. "Het biedt de partij de kans om zich voor te bereiden, zowel inhoudelijk als op vlak van personeel, op de periode na mij." Nu is het vooral kijken naar de namen. Merkel zelf wou geen advies of voorkeur uitspreken. "De partij moet dat maar in volledige zelfstandigheid beslissen."

Enkele namen zijn al uit de kast, andere worden verwacht. We stellen er een paar voor. (lees verder onder de foto)

Ze doet mee. Momenteel is Kramp-Karrenbauer secretaris-generaal van de CDU, zeg maar Merkels rechterhand. Ze is zelf door Merkel eind febuari op die functie gezet. Tot dan was AKK - zoals ze genoemd wordt om eeuwig struikelen over haar omvangrijke naam te vermijden - minister-president van Saarland. 

In Saarland was AKK erin geslaagd de opmars van de SPD onder Martin Schulz te stoppen. Tegen alle verwachtingen in won ze er begin 2017 de parlementsverkiezingen. Op dat moment was Martin Schulz - oh, het kan snel gaan in de Duitse politiek - de rijzende ster en de SPD schoot omhoog in de peilingen. Dat Kramp-Karrenbauer dat kon keren, bezorgde haar grote roem.

AKK is meer van het Merkelse zelfde. Ze is een absoluut centrumfiguur, loyaal aan Merkel en is niet de grote ideologische visionair. Ze is een vrouw met pit. Noem het dus eerder een opgefriste en jongere versie van Merkel. Haar steun heeft ze zeker, die van de "Frauenunion" ook, nu nog de rest van de partij. (lees verder onder de foto)

Hij stak het nooit onder stoelen of banken en is het nu ook echt: kandidaat-voorzitter van de CDU. Spahn is jong, getalenteerd, spraakvaardig, humoristisch en een dossiervreter en momenteel minister van Volksgezondheid in de regering-Merkel IV. 

Toen bekend werd dat Spahn in de regering zou zitten, was dat het grootste nieuws over het nieuwe kabinet. Spahn wordt immers gezien als de grootste interne tegenstrever van Merkel. Hij heeft een uitgesproken conservatief karakter, komt uit de rechtervleugel van de partij en stak zijn kritiek op Merkels vluchtelingenbeleid niet onder stoelen of banken.

Door hem in de regering op te nemen, kon Merkel hem op een magistrale manier het zwijgen opleggen. "Ik zal het nooit tegen Merkel opnemen als kandidaat-voorzitter, maar als Merkel er zelf mee ophoudt, doe ik wel mee", zei Spahn altijd. Hij heeft woord gehouden. Hou de naam maar in de gaten.

Officieel is zijn kandidatuur nog niet, maar ze wordt wel verwacht: die van Armin Laschet. Laschet is de minister-president van de grootste Duitse deelstaat, Noordrijn-Westfalen.

Vorig jaar won hij verrassend de verkiezing in zijn deelstaat en loste hij op het onverwachts de SPD af aan de top van NRW. Net als AKK is Laschet een Merkelgetrouwe. 

Een overschot aan charisma of een te uitgesproken visie kan je de man niet toedichten. Maar als minister-president van de grootste deelstaat is hij sowieso belangrijk. Dat is meteen zijn grootste talent. Of hij echt gaat meedoen, houdt hij voorlopig in het midden. Hij wil eerst de toestand bekijken en beslissen.