Boonen blies warm en koud over zijn eigen vorm. “Mijn favoriet? Dan tip ik op mezelf. Het is simpel: het podium of jodium, zoals we onder elkaar zeggen. Enkel als het niet anders kan, ben ik met plaats twee of drie tevreden, maar eigenlijk telt enkel die regenboogtrui. Ik wil hier een heel mooie prestatie neerzetten.”

Niet dat de wereldkampioen van Madrid 2005 zich hier aandient met dé topvorm van zijn leven. “Ik had zeker geen superseizoen. Ik heb heel het voorjaar achterop gehinkt en in de zomer was ik wat aan het sukkelen. Pas in het najaar begon het te vlotten. Ik ben niet op mijn beste niveau ooit. Anders had ik van de laatste vijf koersen er twee gewonnen. Maar ik ben goed genoeg om hier met de eersten mee de laatste ronde in te gaan. Dat ben ik zeker.”

Samenwerking Van Avermaet

Boonen vindt het een voordeel dat België als een van de weinige ploegen met Greg Van Avermaet twee verschillende ijzers in het vuur heeft.

“Ze weten allemaal waar we een waaier gaan proberen te trekken, maar daar is slechts plaats voor twintig renners en de kantjes zijn niet zo recht als bij ons. Zaak is om met zo veel mogelijk in die waaier te zitten. Pas dan kunnen Greg en ik praten. Wat Frankrijk en Duitsland gaan doen, is heel doorzichtig. Alleen is het hier niet zoals in een rittenkoers waarin een topspurter 150 km in de wielen kan zitten en dan eventjes helemaal op het einde zijn neus aan het venster kan steken. Na die U-bocht op enkele kilometers van de finish is er nog een stukje wind opzij en in het gat. Daar kan je nog met drie man de zaak op één lint trekken tot de sprint.”

“Ik heb ze allemaal geklopt, van Cipollini tot Cavendish. Van Kittel over Démare tot Bouhanni, zelfs in de Brussels Cycling Classic nog. Na twee of drie uur à bloc houd je ­weinig sprinters over. Ik ben geen echte spurter, maar ik weet dat ik sterk ben na een koers van 250 km. Ik ben van niemand bang. Nu nog hopen op een goede dag daags na mijn 36ste verjaardag. Ik hoop dat ik mezelf een leuk cadeau kan geven.”

Bevoorrading baart zorgen

Doorheen de race zag je gisteren voortdurend renners naast de drinkbussen grijpen die de verzorgers hen aanreikten. Bevoorrading dreigt ook zondag bij de profs een probleem te worden. “Dat is de grote moeilijkheid”, zegt Tom Boonen. “Op het plaatselijke circuit is het aan hoge snelheid bijna onmogelijk om nog iets aan te nemen van aan de kant. In een waaier is het al helemaal onmogelijk.”