De leerlingen kwamen met honderden op straat in Roeselare. In Tielt gingen ze in het zwart gekleed naar school en in Neerpelt diende een groep ouders een klacht in bij de Commissie Zorgvuldig Bestuur. Op verschillende plaatsen in Vlaanderen is de voorbije weken en maanden protest uitgebroken tegen de hervormingsplannen van middelbare scholen.

Ook leerkrachten uit Veurne kwamen gisteren in het verweer. Via een open brief lieten ze verstaan niet akkoord te gaan met de plannen van de katholieke scholen­gemeenschap om alle leerlingen van de drie scholen in de stad in de eerste graad naar één campus te sturen. Omdat de plannen hen zijn opgedrongen, klinkt het. Het is een argument dat bij alle protesten terugkomt, maar onderhuids leeft de vrees voor de teloorgang van het klassieke college.

In de hervorming van het secundair onderwijs, die op 1 september 2019 ingaat, krijgen leerlingen uit de eerste graad meer algemene vorming. Scholen kunnen wel nog zelf bepalen hoe ze zich organiseren. Maar het idee dat Latinisten de schoolbanken zouden moeten delen met leerlingen uit “zwakkere” technische richtingen, doet sommige critici vrezen voor een daling van het niveau.

Volgens N-VA-parlementslid Koen Daniëls gaat het erom dat scholen hun eigenheid verliezen. “Veel ouders en leerkrachten lusten die eenheidsworst niet”, zegt hij. “Ouders willen een school die past bij de capaciteiten van hun kind, maar in veel regio’s hebben ze straks nog amper de keuze.”

Een sterk signaal noemt Koen ­Daniëls het dat er nu ook protest komt in Veurne, de geboortestad van Lieven Boeve, topman van Katholiek Onderwijs Vlaanderen. Boeve zat nota bene zelf op de schoolbanken van het college in Veurne.

Foute informatie

“Er zullen altijd mensen zijn die het niet eens zijn met grote hervormingen”, reageert Boeve. “Maar zolang het overleg loopt, is dát de plaats waar opmerkingen gemaakt moeten worden. Niet op sociale media of op straat. Het is vooral belangrijk dat schoolbesturen een zo groot mogelijk draagvlak zoeken. Maar op een bepaald moment moet je voort. Ik vind het ook niet fair dat zoveel foute informatie wordt gegeven. Het is niet omdat je kinderen op eenzelfde campus samenbrengt dat je geen klassen kan organiseren op basis van interesses en capaciteiten. Bovendien kan je met zo’n eerstegraadscampus leerlingen beter oriënteren. Je zet ze niet van hun twaalf jaar vast in bijvoorbeeld een college. En dat moet toch de bedoeling zijn van een eerste graad: alle leerlingen op het juiste moment op de juiste plaats krijgen.”