Belgische staat gedagvaard om kleinkinderen over te brengen uit Turkije
Er is een kort geding gestart tegen de Belgische overheid om de kinderen van een Syrië-ganger die vastzit in Turkije, te laten overkomen. In principe voldoen die kinderen aan de vereisten voor overbrenging, op een DNA-test van de moeder na. “We vragen een dwangsom per dag per kind.”
Op 7 januari 2018 is de toen 28-jarige Amina G. opgepakt in de Turkse stad Kayseri. Ze was vijf jaar eerder vanuit België afgereisd naar het zogenaamde kalifaat van IS. Op 3 april is ze in Turkije veroordeeld tot tien jaar cel voor terrorisme. In de tussentijd probeert haar moeder Rachma Ayad haar kleinkinderen, intussen twee en vier jaar oud, naar België te krijgen.
In december 2017 heeft de Nationale Veiligheidsraad beslist dat kinderen van Belgische Syrië-strijders jonger dan 10 jaar een automatisch terugkeerrecht hebben. Sindsdien is dat nog niet gebeurd. Er zijn dan ook een hoop voorwaarden. België gaat de kinderen niet actief opsporen, maar ze moeten zich aandienen op een ambassade of consulaat. Ook mogen hun ouders niet meekomen. Aan die voorwaarden is voldaan bij de kleinkinderen van Rachma Ayad.
Geboren in het kalifaat
Problematisch is wel dat de kinderen geboren zijn in het kalifaat, waardoor er geen geboorteakte is. België levert daarom geen reisdocumenten af. “De Belgische ambassade heeft een DNA-staal genomen van die kinderen en is vervolgens naar de gevangenis gegaan, maar daar is hen geweigerd om een DNA-staal van de moeder te nemen”, zegt Mohamed Ozdemir, advocaat van de grootmoeder. “Op 13 april heeft een Turkse rechter geoordeeld dat België een aanvraag moest indienen voor internationale rechtshulp. Dat is bij mijn weten tot op heden niet gebeurd.”
Intussen hebben de grootouders een DNA-staal van zichzelf laten vergelijken met dat van de kleinkinderen. “Daaruit blijkt dat we 99 procent zeker de grootouders van die twee meisjes zijn, maar ook dat telt niet voor België”, zegt Rachma Ayad. Hun advocaat zal vandaag voor de rechtbank in Brussel eisen dat België reisdocumenten aflevert. Als dat niet binnen de maand gebeurt, wil de advocaat dat er dwangsommen komen van 5.000 euro per dag per kind.
‘Uit de DNA-stalen blijkt dat we 99 procent zeker de grootouders van die twee meisjes zijn, maar ook dat telt niet voor België’
“We baseren ons daarvoor op het DNA-staal, en onder andere op het kinderrechtenverdrag”, zegt Ozdemir. “Daarin staat onder andere dat de staten alle passende maatregelen moeten nemen om het kind te beschermen tegen verwaarlozing of nalatige behandeling.”
De kinderen kunnen in Turkije niet bij de moeder in de gevangenis blijven, waardoor haar familie een flat huurt in Turkije om voor de kinderen te zorgen. “Deze casus toont aan dat het overbrengen van hele kleine kinderen zelfs niet lukt als mensen erin slagen om de grens over te steken tot bij een erkend bewind en zich aan consulaire diensten aan te bieden”, zegt Heidi De Pauw, CEO van Child Focus. “Het is zeker niet gemakkelijk, maar zoekt men naar oplossingen of eerder naar excuses?”
Hart tonen
Zowel het kabinet van minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) als de FOD Buitenlandse Zaken wilden niet reageren.
“Een regering kan zo veel ze wil haar hart tonen, maar er zijn natuurlijk wel internationale en wettelijke regels”, zegt minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA). “En deze kinderen zijn door hun ouders wat dit betreft in deze situatie gebracht.”
Lees ook het standpunt van hoofdredacteur Bart Eeckhout: ‘Kinderen van de terreur: terughalen of laten zitten?’.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
