“Na elke editie maken we een evaluatie en dan klinkt toch vaak dat de meeste clubs tevreden zijn”, steekt Geukens, secretaris bij DALO van wal. “Elke organisatie kan toch op zo’n vijf- à zeshonderd deelnemers buigen. Natuurlijk mogen het er meer zijn. De sterkte van het LCC is dat het clubs en atleten verbindt. Mocht elke club zijn eigen cross onafhankelijk inrichten, dan zouden er slechts drie- à vierhonderd atleten opdagen.” 

De aloude formule van het LCC blijft overeind. In negen manches én het provinciaal kampioenschap kunnen de atleten punten sprokkelen. Aan de hand van de zes beste resultaten wordt het algemeen klassement opgemaakt. Niks nieuws onder de winterzon, maar voor de masters 50+ treedt er wel een grondige wijziging op. “We hadden de indruk dat de interesse van de masters 50+ voor het LCC begon te tanen”, vervolgt Geukens (63). “Om hen terug naar de crossen te lokken, hebben we ervoor gekozen hen een minder lange afstand te laten lopen. Juniores en masters startten altijd samen en liepen dezelfde afstand van ongeveer 7 à 8 kilometer. Nu maken we een onderscheid door de masters 50+ dezelfde afstand van de scholieren te laten lopen, ongeveer 4 à 5 kilometer. Terwijl de vrouwelijke masters 50+ samen met de scholieren strijden voor de zege, krijgen de mannelijke masters 50+ hun eigen wedstrijd. En voor alle duidelijkheid starten de masters jonger dan 50 nog samen met de juniores. Andere nieuwe maatregelen? Op elke locatie zal de eerste wedstrijd van de benjamins om twaalf uur van start gaan. De vorige jaren was dit telkens om 12.30 uur. Ook zal bij elke manche, behalve in Genk, om 11.45 uur een kangoeroeloop plaatsvinden. Een kangoeroeloop is een initiatiewedstrijd om ook de allerjongsten van 7 en 8 jaar te laten kennismaken met het veldlopen. Onder begeleiding lopen ze gezamenlijk een kilometer. De laatste 250m mogen ze dan sprinten voor wat ze waard zijn. En op twee locaties, in Tongeren en Lommel, introduceren we het G-veldlopen. Tot slot heeft de organisatie van Sint-Truiden besloten de avondeditie te laten varen en wordt er opnieuw overdag gelopen.” 

Geen hindernissenparcours

Tegenwoordig trekken obstakels- en hindernissenparcours à la Spartacus of Spartan Races veel deelnemers. Heeft het LCC er ook aan gedacht om haar crossen spectaculairder te maken? “Crossen op zich is al zeer veeleisend en we spreken toch over een ander soort deelnemersveld. De atleten die bij onze crossen aan de start verschijnen, willen vooral lopen. En liefst zo snel mogelijk. Ik herinner me dat we in het parcours van de cross van Lommel eens een hindernis hadden geplaatst. Dat was geen lang leven beschoren. De lopers zelf hadden die al snel aan de kant gezwierd.”