Ali Caglar had in 2012 een Nederlands zakenman, die met zijn firma opdrachten wilde binnenhalen bij Infrax, in contact gebracht met de technisch directeur van de distributienetbeheerder.

De gesprekken leverden niets op, maar de Nederlandse firma had wel een deel van het verkiezingsdrukwerk van Caglar betaald. Volgens de voormalige schepen ging het om een vorm van “dienstbetoon” en stond de sponsoring van het drukwerk er los van.

Caglar had die factuur niet aangegeven als uitgavenpost voor de verkiezingen van 2012. Als hij dat wel had aangegeven, dan was hij boven het plafond van de verkiezingsuitgaven gekomen.

Volgens de rechters in Tongeren wist hij dat en ook dat hij die sponsoring niet had mogen aanvaarden. Door dat wel te doen, kreeg hij mogelijk een voordeel ten opzichte van andere verkiezingskandidaten.

Ali Caglar werd in juni veroordeeld tot achttien maanden cel met uitstel en een boete van 6.000 euro. Hij werd ook voor tien jaar ontzet uit zijn rechten. Na zijn veroordeling besliste hij om niet meer op te komen voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober.