Van der Poel zegeviert voor het eerst in Niel: Europese kampioen houdt Aerts van derde overwinning op rij in Jaarmarktcross

Toon Aerts schreef de voorbije twee edities van de Jaarmarktcross op zijn naam, maar toen stonden Mathieu van der Poel en Wout van Aert niet aan de start. De wereldkampioen ontbrak vandaag opnieuw in Niel, Van der Poel was wél aanwezig. Ging de Nederlander een nieuwe onemanshow opvoeren?

Van der Poel ging alvast niét voortvarend van start. De Europese kampioen sloeg in ronde drie wel een bres dankzij een technisch hoogstandje. En wanneer de jongste zoon van Adrie een bonus heeft, is de koers meestal gereden. Vandaag niet. Laurens Sweeck, Toon Aerts en Lars van der Haar wisten zowaar terug te keren.

Vooral Sweeck toonde zich een taaie klant, maar onze landgenoot van Pauwels Sauzen-Vastgoedservice zag hoe Van der Poel toch andermaal een klasse te sterk was. De Nederlander werkte de laatste twintig minuten op z’n eentje af. De zege in Niel was een prooi voor hem. Aerts ging nog met de tweede plek aan de haal, Sweeck finishte als derde. 

In het klassement van de DVV Trofee blijft Aerts leider. De Antwerpenaar won op Allerheiligen met de Koppenbergcross in Oudenaarde de openingsmanche van het seizoen. De derde manche wordt op 18 november in Hamme gereden.

“Ik had deze cross al vaak op tv gezien”, vertelde Mathieu van der Poel na afloop, “maar ik reed hier nog nooit. Dit zag er een leuke wedstrijd uit, met veel sfeer en dat bleek ook vandaag. Ik ben blij dat ik deze cross op mijn palmares heb.”

Van der Poel maakte er geen demonstratie van in Niel. Hij muisde er even vanonder in de tweede ronde, maar nam dan wat gas terug. “Bewust”, zegt hij, “het was een lastige cross, zeker met de tegenwind op die lange rechte stukken. Ik had dan ook geen zin om mij al vroeg in de wedstrijd helemaal kapot te rijden. Ik wist dat het achter mij ook nooit zou stilvallen, zeker omdat er in dit klassement op tijd wordt gereden. Dus heb ik, met het oog ook op de cross in Gavere, verstandig gereden.”

Is hij morgen niet in het nadeel tegen een frisse Wout van Aert die zaterdag de wedstrijd aan zich voorbij liet gaan. “Dat is moeilijk te zeggen”, vond hij, “sommige renners zijn beter op de tweede dag. Bij mij is dat de ene keer wel het geval, de andere keer niet. Het is moeilijk te voorspellen. Toon Aerts reed vorig jaar al zeer sterk in Gavere en Wout ook, dus ik verwacht me wel aan stevige concurrentie.”

Er wordt ook regen voorspeld. “Ik heb graag dat het in Gavere nat ligt”, zei hij nog, “omdat er dan meer techniek bij komt kijken dan op een volledig droog parcours.”

Vader Adrie van der Poel vertelde op Sporza dat zoonlief het de voorbije week iets rustiger aan deed. “Klopt”, gaf hij nog mee, “ik train toch iets anders in vergelijking met vorig jaar, omdat ik toch merk dat het iets lastiger zal zijn om alles vol te blijven houden. Dus af en toe train ik bewust wat minder, houd ik me een beetje in, en dat is niet gemakkelijk omdat ik weet dat ik misschien beter zou kunnen. Maar het komt er op aan om nu wat meer te doseren, want dat kampioenschap (het WK, red) is echt wel belangrijk voor mij.”

Na zijn zege op de Koppenberg en zijn tweede plaats in Niel blijft Toon Aerts stevig aan de leiding van het klassement van de DVV Verzekeringen Trofee. Hij telt nu 1:48 voorsprong op ploegmaat Lars van der Haar. “Dit is een klassement waar ik voluit voor ga”, zei hij na afloop.

Wout van Aert was er niet bij in Niel en Michael Vanthourenhout verloor ruim twee minuten. Zelf finishte Aerts als tweede en dus was hij een tevreden man. “Dit is een klassement dat ik wil verdedigen, al heb ik nog lang geen gewonnen spel”, zegt hij. “Er staan nog zes wedstrijden op het programma. In een aantal snelle crossen kan ik in principe niet al te veel tijd verliezen, maar in zware wedstrijden zoals Loenhout en Baal kan er heel veel veranderen, en materiaalpech loert altijd om de hoek. Neen, ik schrijf Mathieu Van der Poel (op 4:07, red) ook nog niet af. In zware wedstrijden kan hij zomaar een minuut pakken. Dat heeft hij de voorbije weken al bewezen.”

“Ik viel en ik moest ook twee keer van fiets wisselen”, analyseerde Aerts. “Dat kostte krachten die ik op het eind te kort kwam en meer dan die tweede plaats zat er niet in. Ik reed met speciale tubes, eigenlijk waren ze voor de cross in Bern, maar het leek ons in Niel ook een goede optie, met die schuine kanten, om ze te gebruiken. Door de overvloedige regen draaide dat anders uit. Het was enorm glibberig en ik had niet genoeg grip. Dus wisselde ik van fiets. Een tweede fietswissel moest ik doen omdat mijn rem niet meer goed werkte.” 

Laurens Sweeck moest net zoals op het jongste EK vrede nemen met een derde plaats. “De sterkste renner wint hier vandaag”, oordeelde hij, “dit parcours liegt niet.”

Laurens Sweeck trok de goede lijn van het Europees kampioenschap in Rosmalen door. Na een aanval van Mathieu van der Poel dichtte de renner uit Schriek in eerste instantie het gaatje, om even later zelf de Nederlander onder druk te zetten. Hij reed een voorsprong van vijf seconden bij elkaar, maar zag Van der Poel terugkomen en had uiteindelijk geen antwoord in de benen toen die versnelde. “Met die inspanning om naar Van der Poel te rijden, heb ik allicht mijn motor opgeblazen”, beseft Sweeck, “ik zat daarna echt op de limiet, Mathieu kon toen even recupereren en dat mag je hem niet laten doen in de cross (lacht).”

Even sloeg hij een klein kloofje. “Maar het was echt lastig om alleen op pad te zijn, zeker met de wind op die lange, rechte stukken. Ik had hem graag wat langer pijn gedaan, maar helaas dat lukte niet. Hij kon in de finale nog eens doortrekken. Op het moment dat hij de snelste ronde neerzette, had ik niets meer de benen om mijn inspanning vol te houden. Ik heb het geprobeerd om het hem moeilijk te maken en meer dan dat kan je niet doen. Ik ben blij met de progressie die ik heb gemaakt in de voorbije crossen. Ik word nu derde, meer zat er niet in. De sterkste renner wint hier.”