Mysterie rond gruwelijk vermoorde voetballer blijft groot: toont nieuw bewijs aan dat hij vrouw van hoofdverdachte niet verkracht heeft?

Het slachtoffer, voetbalnaam Daniel, leek twee jaar geleden voorbestemd om een mooie carrière uit te bouwen. Getransfereerd naar topclub Sao Paulo, naast talent op het veld ook gezegend met de juiste looks. Populair onder de ploegmaats, graag gezien bij de meisjes. Waaronder Alana Brittes, de dochter van hoofdverdachte Edison, die Daniel in 2017 had leren kennen toen hij voor Curitiba speelde en naar wiens verjaardagsfeestje Daniel eind oktober was afgezakt die fatale nacht. Tegen de politie omschrijft ze hun liefde als louter platonisch, maar op z'n minst opvallend is dat Alana op haar (privé-)Instagrampagina postte dat ze voor haar zeventiende verjaardag een kaartje van Daniel had gekregen en dit jaar niet, gevolgd door een huilende emoticon. Bovendien vond Daniel het blijkbaar ook de moeite om speciaal vanuit Sao Bento, waar hij dit seizoen voetbalde, een trip van twee uur te maken naar San Jose dos Pinhais, de plaats van het delict.

Wat er de nacht van de moord juist gebeurd is wordt nog volop onderzocht. Zo zijn er de WhatsApp-berichten van Daniel naar een vriend, waarin hij in bed te zien is met Edison’s vrouw Cristina en waarin hij pocht dat hij haar gaat “verslinden”, verstuurd op zondagmorgen 8 uur. En tien minuten later nog eentje, met daarin louter: “Ik heb haar opgegeten.” Wat helemaal niet strookt met de tijdsspanne van het relaas van de feiten die Edison gegeven heeft, toen hij drie dagen later de moord bekende. Volgens Edison zag hij hoe Daniel zijn vrouw aan het verkrachten was. “Ik sleurde hem van mijn vrouw en gooide dat smerige monster op de grond. Ik sloeg hem echt wel vele keren en nam hem mee naar buiten. Of hij toen nog bij bewustzijn was, weet ik niet. Ik dacht aan niets meer. Ik wist wel dat ik een mes had in de koffer van mijn wagen. Een klein mes samen met nog wat ander werkgerief. Ik wist niet dat ik tot zoiets in staat was, maar ik was wanhopig en buiten mezelf van woede.” 

Hij vertelde ook nog dat zijn vrienden, die meehielpen Daniel naar buiten te brengen, hem probeerden te stoppen. “Tevergeefs”, aldus de zakenman, die geen greintje spijt heeft. “Als het me morgen opnieuw overkomt, zou ik het meteen weer doen.” Enkele dagen later werd het lichaam van Daniel teruggevonden in de bosjes rond zijn domein. Half onthoofd, diepe snijwonden in de hals en de genitaliën afgesneden. 

Zijn versie van de feiten werd deze week bevestigd door zowel Allana, die de politie vertelde dat ze geschreeuw hoorde uit de slaapkamer van haar ouders, en Cristina zelf. Zij stelde aan de onderzoekers dat ze wakker werd omdat de voetballer zijn penis tegen haar schurkte, waarna haar man hem neerstak. “Cristina bevestigt dat ze seksueel is aangerand zonder penetratie door Daniel die zijn penis over haar wreef”, aldus haar advocaat Claudio Dalledone Junior. “Ze was dronken en dacht dat het een droom was. Tot ze hem echt op haar zag liggen en begon te schreeuwen.”

Wat de onderzoekers ook doet twijfelen, is het toxicologisch rapport. Daaruit blijkt dat Daniel in die mate dronken was, dat hij “waarschijnlijk nooit nog in staat zou geweest zijn een vrouw te verkrachten”. 

Hoofdspeurder Amadeu Trevisan vindt dat er bewijs ontbreekt. “De optelsom klopt niet”, stelde hij, doelend op het feit dat het nog niet bewezen is dat Daniel ‘seks’ heeft gehad met Cristina. Eens te meer omdat de politie drie anderen ervan verdenkt meegewerkt te hebben aan de moord. “We zijn volop bezig met de identificatie van wie er zich die nacht allemaal in het huis van de hoofdverdachte bevond. We hebben aanwijzingen dat drie mensen samen met Edison de kamer zijn binnengestapt met het doel Daniel te vermoorden. Ongeacht wat er tussen Daniel en de vrouw van de hoofdverdachte is gebeurd, is de reactie van de agressor alvast buiten alle proporties. Hij is op gruwelijke wijze geslagen en vermoord.”

Dat staat alleszins buiten kijf. Maar of Edison Brittes Junior alleen handelde en wat de exacte reden was voor het buitenproportioneel geweld, blijft voorlopig een mysterie waarop Brazilië liever vandaag dan morgen het antwoord kent.