Het beheer van onroerend goed in Vaticaanstad is in handen van de maatschappij ASPA, die wordt beheerd door Domenico Calcagno, ook al een kardinaal. De brave man begrijpt de woede van zijn collega’s niet en ziet evenmin in waarom teruggekomen zou moeten worden op een perfect legaal gesloten deal.

Moreno Prosperi, verantwoordelijke van een vereniging voor het behoud van de historische wijk rondom het Vaticaan, vindt echter dat het welletjes is geweest. Door de ongebreidelde toename van (illegale) souvenirstandjes en minimarktjes begint Vaticaanstad wat te lijken op de tempel die zowat 2.000 jaar geleden door de zoon van God grondig werd uitgekuist. Andere leden van de vereniging vrezen voor ontploffingsgevaar door een drukbezocht restaurant te planten in een zone met een hoog terreurdreigingsrisico.

Een andere kardinaal vindt dat de ruimte had kunnen gebruikt worden voor de opvang van armelui. Die blijven door McDo echter weer op hun honger zitten.