Rani De Coninck laat zich vanavond pijnigen in ‘De Slimste Mens’: “Als ik op m’n bek ga, doe ik dat liefst elegant”

Het is dus met een enigszins wrang gevoel dat Rani terugblikt op haar eerste ‘Slimste Mens’-passage in 2014. “Tijdens de finale tegen Adil El Arbi wou ik aan Erik vragen of ik er meteen mee mocht stoppen”, zucht ze. “Ik vond dat helemaal niet leuk en blokkeerde dan ook compleet.” En toch geeft ze zichzelf nu een tweede kans, met alvast één duidelijk doel: dat vervloekte finale­spel vermijden.

Ik ben geen quizzer, maar tot aan de finale had ik me nog redelijk goed geamuseerd. Maar in dat eindspel werd het plots zo ernstig, alsof het er toe doet.

Ik had het gevoel dat m’n hersenen herleid waren tot een inhoudsloze massa. Als ze me toen gevraagd hadden wanneer m’n kinderen ­waren geboren, had ik het antwoord ook schuldig ­moeten blijven. (lacht)

Da’s de schuld van Wouter Vandenhaute. Ik ken Wouter al heel lang. Nadat ik in 1992 tot Miss Belgian Beauty verkozen werd, heeft hij me nog gecontacteerd voor een nieuw programma dat hij wou maken. Maar het is er nooit van gekomen. Nu goed, voor ‘De Slimste Mens’ verbond ik m’n lot aan dat van hem.

Erik trekt al jaren aan Wouters mouw. Net als ik twijfelde hij heel hard om mee te doen, maar toen Wouter me sms’te ‘Als jij springt, spring ik ook’ heb ik natuurlijk toegezegd. Alleen al om Wouter ook op de pijnbank te zien. En zo ving Erik twee vliegen in één klap. Handig, want naar het schijnt kan Erik moeilijk vrouwen overtuigen om deel te nemen, omdat die er meer moeite mee hebben om af te gaan. Maar daar ben ik net goed in. Als ik op m’n bek ga, doe ik dat liefst elegant en met de glimlach. (lacht)

Tja, had ik daar maar de tijd voor gehad. Ik had het te druk met m’n boek dat volgende week verschijnt.

Omdat ik helemaal geen kok ben, laat staan een chef. Ik ben een drukbezette moeder van drie kinderen die zich goed moet organiseren om ’s avonds gevarieerde en verse gerechten op tafel te krijgen. Dus ik deel vooral mijn aanpak en mijn favoriete recepten, die ik geleend heb bij mensen die daar veel meer verstand van hebben dan ikzelf.

Stoofvlees, dat eet je nu eenmaal met frietjes. En bij witloof in de oven hoort een goeie bechamelsaus. Het belangrijkste lijkt me dat er afwisseling in het weekmenu zit.

Ik weet wat je bedoelt. We ­deden destijds samen mee aan Miss Belgian Beauty. Maar nee, ze heeft niets te vrezen. Ik heb zelfs een recept van Sandra in m’n boek gebruikt. Ik omarm haar met veel liefde en respect.

Je geraakt niet zomaar van mij af. (lacht) Ik vond dat wel een compliment toen. Ik vind altijd wel m’n weg, zonder al te fanatiek te zijn. En zo hou ik mezelf al 26 jaar staande in de media.

Ach, dat mág zeker, tv is nog altijd een grote liefde van mij. Maar ik zie wel wat er op m’n pad komt, zoals altijd.

Nee, dat denk ik niet. Beau heeft núl ambitie in de media. Hij was wel meteen enthousiast toen ze hem het idee voorstelden en op dat vlak lijkt hij wel wat op z’n mama. Openstaan voor nieuwe ervaringen en constant nieuwsgierig zijn. Het is een heel zware reis geweest, meer heeft hij me er nog niet over verteld. Dat worden dus nog spannende tv-avonden. Maar ik ben sowieso nu al trots op hem.