Dat betekent dat we de komende weken en maanden voor nieuwe discussies staan. Er werd immers afgesproken dat deze dossiers op de regeringstafel mogen komen wanneer ze rijp voor beslissing zijn. Voor de verlaging van de vennootschapsbelasting kan dat op korte termijn. Voor het op punt zetten van de meerwaardebelasting en het fiscaal stimuleren van aandelen is meer tijd nodig.

Het akkoord van nu was enkel mogelijk nadat de N-VA bereid was om de hervorming van de vennootschapsbelasting uit te stellen. Ook omdat er nog een aantal zaken moesten nagerekend worden, kwestie van te voorkomen dat er een gat in de begroting zou worden geslagen en dat bepaalde bedrijven meer in plaats van minder belastingen zouden moeten betalen.

Men mag aannemen dat minister van Financiën Johan Van Overtveldt en zijn de N-VA niet zullen nalaten om de hervorming van de vennootschapsbelasting zo snel mogelijk op de regeringstafel te leggen. En dan is het uitkijken of de CD&V haar meerwaardebelasting opnieuw koppelt aan de verlaging van de vennootschapsbelasting. In dat geval kunnen de discussies van vorige week opnieuw beginnen, ook omdat N-VA en vooral Open Vld helemaal niet willen weten van een meerwaardebelasting terwijl iedereen in principe voor een verlaging van de vennootschapsbelasting is.

Nu goed, dat zijn zorgen voor later. Wie zijn ondertussen de winnaars en de verliezers van de discussies van de voorbije dagen?

Eerste minister Charles Michel en zijn regering alvast niet. De premier werd tijdens de persconferentie van zaterdag door zijn vier vicepremiers geprezen voor zijn hardnekkigheid waardoor alsnog een akkoord mogelijk was. Maar hij zag zich vorige donderdag wel verplicht om in de Kamer de meerderheidspartijen publiekelijk op te roepen om hun verantwoordelijkheid op te nemen. Zijn gezag is niet onbetwist. Bovendien zullen de moeilijke dossiers straks opnieuw op zijn tafel belanden.

Ook voor de N-VA is er weinig eer weggelegd. Johan Van Overtveldt staat al maanden onder druk omdat zijn prognoses over de belastinginkomsten niet kloppen. Misschien niet zijn fout maar van de methode waarmee ze berekend werd, hoe dan ook heeft CD&V er voor gezorgd dat hij verantwoordelijk wordt geacht. De verlaging van de vennootschapsbelasting moest voor de ommekeer zorgen. Die is er niet. De N-VA heeft wel de verdienste dat ze haar verantwoordelijkheid opnam en zo de regering – althans voorlopig – liet overleven.

De grote verliezer is de CD&V. De CD&V speelde hoog spel met haar meerwaardebelasting, krijgt die niet en het is weinig waarschijnlijk dat ze die ooit krijgt. Het is nu al de tweede keer dat de partij achter het net vist met een voorstel dat de ACV-achterban tegemoet moet komen. Bovendien moest de partij, tegen haar zin en die van de vakbonden in, aanvaarden dat er geen overloon komt voor de extra gepresteerde uren in het kader van de flexibilisering van de arbeidstijd en dat bij e-commerce nachtarbeid pas vanaf 24 uur begint.

In feite is er maar een winnaar en dat is Open Vld. De partij speelde low profile en focuste zich als enige op hetgene waarvoor deze regering is gevormd: sociaaleconomische hervormingen om te komen tot meer jobs en een volgehouden sanering van de overheidsfinanciën. De arbeidsmarkthervormingen zijn volledig op maat van de partij, de sanering van de overheidsfinanciën gebeurt in hoofdzaak met besparingen en de partij heeft onverwachts zicht op een nieuwe wet Cooreman-De Clercq die beleggen in aandelen fiscaal stimuleert als voornaamste tegengif voor de meerwaardebelasting.