‘Discophilia Belgica’: een ode aan Belgische disco

Als je oog in oog staat met het artwork van Discophilia Belgica waan je je op een vinylbeurs in de jaren 70. De hoes ademt enerzijds foute disco en is anderzijds bric-à-brac: dat was de bedoeling, vertelt curator Gerd De Wilde, alias The Wild. “Het heeft inderdaad iets goedkoop en crappy”, lacht hij. “We hebben Visuals Internationals, het ontwerpbureau, de originele hoezen van de geselecteerde nummers doorgestuurd. Zij hebben die gerecycleerd. Het moest next door-disco uitstralen, en daar zijn we volgens mij in geslaagd.”

Het kleurrijke artwork van de compilatie is dan wel bewust krakkemikkig, de parels voor de zwijnen die op Discophilia Belgica staan, zijn dat allerminst. Het zijn vooral verrassende composities van onbekende artiesten die de selectie hebben gehaald. Van de frenchpop van R. Roland over het jazzy ‘King Kong’ van Carl Watson tot de dodelijk catchy disco van C.C. Band: zelfs connaisseurs van de Belgische underground zullen fronsen wanneer ze de tracklist onder de loep nemen.

“Ik sta aan de kant van de outsiders. Loud E, met wie ik de compilatie heb samengesteld, en ik hebben van nature een zwak voor niet doorgebroken artiesten. We houden allebei van een bepaalde esthetiek in muziek. Dat hoor je ook duidelijk terug op deze verzamelaar”, verklaart Gerd De Wilde de keuze voor obscure producers. Het was echter geen criterium, verduidelijkt de dj en vinylverzamelaar. “Er was slechts één vereiste: de muziek moest binnenkomen. Het moet ons een wowgevoel geven.”

Verwarren

Gerd De Wilde speelde al langer met het idee om een compilatie uit te brengen. “Dit project ligt al tien jaar op de planken. Ik was initieel bezig met een Belgische funkverzamelaar, maar ik was slechts een individu zonder enige kennis van licenties, dus dat idee is doodgebloed. Maar ik heb de droom nooit opgeborgen.” Toen het Belgische platenlabel Sdban in 2014 de compilatie Funky Chicken uitbracht, zag hij echter een kans om zijn project nieuw leven in te blazen. Hij contacteerde bezieler Stefaan Vandenberghe, gooide de woorden ‘disco’ en ‘spacemuziek’ op tafel, en de kiem voor Discophilia Belgica was geplant.

Rard Laudy, alias Loud E, was de gedoodverfde partner om in dit verhaal te stappen. “Hij was meteen de eerste persoon aan wie ik dacht. Loud E is in de wereld van de verzamelaars een verdoken grootheid – kenners van de obscuurdere disco kijken met ontzag naar hem. We hebben samen 50 tracks geselecteerd, waarvan er 30 de plaat hebben gehaald”, zegt Gerd De Wilde alvorens te benadrukken dat de compilatie méér is dan een ode aan een genre. “Belgische disco was geen stroming, zoals new beat of popcorn. We zetten een scene in het daglicht die eigenlijk nooit bestaan heeft. Discophilia Belgica is geen genre gebonden compilatie – je vindt er evengoed pop en wave op terug.”

Met Discophilia Belgica willen Loud E en The Wild de muzikale rijkdom van België nog verder uitpuren. De verzamelaar is niet alleen een openbaring voor kenners, maar evenzeer een nieuw hoofdstuk in het Grote Belpopboek. Discophilia Belgica is daarom een verwonderende én leerrijke uitgave. Nadat het duo honderden rommelmarkten, tweedehandswinkels en vinylbeurzen heeft afgeschuimd, ligt het resultaat van hun jarenlange zoektocht eindelijk bij de platenboer.

Wat hoopt Gerd De Wilde dat Discophilia Belgica teweegbrengt? “Ik ben altijd verwonderd als mensen het goed vinden. Het was de bedoeling om nummers te selecteren waarvan mensen denken: ‘Wat is dit?’ Als je ernaar luistert, hoop ik dat je je referentiepunt verliest. We willen de liefhebbers positief verwarren.”

Discophilia Belgica verschijnt op 16/11 bij Sdban Records.