Zwicht Europa voor angst en haat gezaaid door islamisten in Pakistan?

Volgens verschillende nieuwssites zal Groot-Brittanië wellicht geen asiel verlenen aan Asia Bibi, de Pakistaanse vrouw die ter dood was veroordeeld wegens godslastering maar onlangs werd vrijgesproken. Waarmee de islamisten hun doel zouden bereiken: ‘an-nasro be-roob’, angst zaaien, overwinnen en heersen, zoals ze hun profeet interpreteren.

Als Bibi asiel zou krijgen, vreest de Britse regering, zouden radicale moslims in Engeland weleens voor onrust kunnen zorgen.

Dus zo ver hebben hun geloofsbroeders in Pakistan het al gebracht, dat ze de regering van een westers land kunnen dwingen om hun eigen verlichtingswaarden opzij te schuiven.

Zo hebben de islamisten wel vaker in de geschiedenis hun wil opgelegd met een politiek van angst zaaien en heersen. En waar ze de macht in handen nemen, blijft er voor andere religies en culturen maar bitter weinig ruimte over. In het eerste moslimland, het huidige Saoedi-Arabië, leefden ten tijde van de profeet Mohammed nog veel joden en christenen. Vandaag is iedereen er moslim.

Ook in de regio die we nu Pakistan noemen was meer dan een derde van de bevolking bij het begin van de 20^ste eeuw geen moslim. Het land hoorde toen nog bij India, waar in totaal minder dan een kwart van de mensen moslim waren. Vandaag is minder dan 5% van de Pakistaanse bevolking niet-moslim, en dat zal uiteindelijk zakken tot nul. Zoals de naam van het land al aangeeft trouwens.

Pakistan betekent het land van ‘Paak’. Paak is niet de naam van een bevolkingsgroep of een geografische regio maar een woord dat de moslims na de scheiding van India zelf gekozen hebben om hun land te definiëren.

Paak staat voor ‘zuiver’, het tegenovergestelde van vuil, vies. Pakistan is het land van de zuiveren, en dus niet van de hindoes en andere niet-moslims, die allemaal onrein (‘najes’) zijn. 

Asia Bibi is het zoveelste slachtoffer van die ‘onreinheid’. Als christelijke vrouw kan ze hoe dan ook nooit ‘zuiver’ worden. En toch heeft ze het aangedurfd om water te drinken van een bron die was voorbehouden aan moslims. Zij zagen hun bronwater plots voor eeuwig ‘vervuild’ en reageerden furieus. Volgens hen reageerde Asia daarop met een belediging aan het adres van de profeet, en daarvoor verdiende ze de doodsstraf, niet alleen volgens de sharia maar ook volgens de Pakistaanse wet.  

Voor ze enkele weken geleden in beroep werd vrijgesproken, had Asia Bibi acht jaar in de gevangenis gezeten, wachtend op haar executie. In die tijd zijn tientallen anderen beschuldigd van hetzelfde misdrijf, blasfemie, van wie velen nog voor het einde van hun proces om het leven werden gebracht door radicale moslims.

Een universiteitsstudent werd brutaal vertrappeld en doodgeslagen op een trap. Twee bekende Pakistaanse politici die de doodsstraf voor godslastering wilden afschaffen, zijn vermoord: Shahbaz Bhatti, minister van Minderheden, en Salman Taseer, de gouverneur van de belangrijke staat Punjab. Zijn mening over het dossier Asia Bibi kostte hem al in 2011 het leven.

Het heeft er allemaal toe geleid dat geen enkele politicus in Pakistan in deze problematiek nog zijn stem durft laten horen. Meestal accepteren ze gewoon de eisen van de islamisten.

Niemand kan ontkennen dat de situatie van niet-moslims in islamlanden daardoor uiterst penibel is. Het gaat hier duidelijk om een soort etnische zuivering en de vernietiging van andere culturen, zo kenmerkend voor de islamitische cultuur van angst zaaien en heersen.