Dit is wat u vindt van de pedagogische tik: “Eenmalige klap valt te begrijpen en is iets anders dan mishandeling”

Is een pedagogische of corrigerende tik nog van deze tijd? Kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen pleit voor een “geweldloze opvoeding”. Maar wat denkt u erover? Wij vroegen naar uw mening via de Facebookpagina van VRT NWS. En daar zijn er heel wat voor- en tegenstanders. Een overzicht: 

Camilla Goetschalckx vindt dat we ook maar allemaal mensen zijn. “Het hoort echt niet en zou dus niet mogen gebeuren. Maar we zijn ook maar mensen en ik heb er begrip voor als iemand eens zijn/haar zelfbeheersing verliest. En als het dan eens gebeurt, dan moet dat ook niet overgedramatiseerd worden.”

“Je moet het heel bewust en tactisch doen. Het moet zeker geen pijn doen, het moet vooral een duidelijke boodschap hebben”, zegt Ethem Bukey.

Bekijk in de onderstaande video zijn integrale antwoord: 

Videospeler inladen...

"Een pedagogische tik is iets totaal anders dan mishandeling"

 “Hoe dan ook, wanneer het écht moet, heeft het wel effect. Het probleem met echt slaan telkens het kind iets verkeerd doet, verliest dat zijn effect en getuigt enkel van zwakte van ouders. Maar een éénmalige klap is zeker te begrijpen en hoeft niet aanzien worden als mishandeling.”, zegt Evelien Verschueren. Volgens haar moet er een duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen een pedagogische tik en mishandeling. “Mishandeling is echt wanneer er fysiek geweld gebruikt wordt, zelfs zonder dat het kind iets verkeerd doet. Een pedagogische tik is iets totaal anders dan mishandeling."

 “Een tik geven is niet harde meppen geven of je kind half dood slaan. Een tik op de vingers bij kleuters na een verwittiging kan geen kwaad”, zegt Suzanne Mahieu. Ze vindt dat het respect tegenwoordig ver te zoeken is. “Kinderen en jongeren moeten respect hebben en respect is tegenwoordig ver te zoeken. Daar heeft die vrije opvoeding zeker schuld aan.”

"Ik heb mijn kinderen nooit geslagen, ik moest dat niet. Ik was en ben slim genoeg.”

Niet iedereen is voorstander van een pedagogische tik, Sanny Van den Broeck bijvoorbeeld is de eerste in haar familie die haar kinderen geen tik heeft gegeven. “Ik ben de eerste in mijn familie die het vertikt om mijn kinderen te slaan. Ik ben de volwassen persoon en ik moet maar opvoeden zonder mijn handen te gebruiken. Ik heb mijn kinderen nooit geslagen, ik moest dat niet. Ik was en ben slim genoeg.” 

Ellen is zelf mama en vindt er niets opvoedend aan om je kind met geweld iets aan of af te leren. “Wij voeden straffeloos op en trachten met positieve bekrachtiging onze kinderen dingen bij te leren. Uiteraard zijn er ook momenten dat je als ouder even door het lint zou gaan, maar ook dan trachten we onze zelfbeheersing te houden en enkel met eventuele stemverheffing te werken.” 

Bekijk in de video hieronder haar integrale antwoord: 

Videospeler inladen...

"Als kind is dat absoluut niet leuk, maar de boodschap kwam wel over"

Manuella kreeg in haar kindertijd een paar tikjes en die hebben haar geen trauma bezorgd. “Die paar tikjes die ik kreeg in mijn leven, als ik het zwaar aan het uithangen was, hebben me echt geen trauma bezorgd.. Het zette mij duidelijk op mijn plaats... Sommige andere gesprekken waren pijnlijker en hakten er veel meer in. Uiteindelijk, als het geduld meermaals en zwaar getard wordt, kan er wel eens een onverwachte reactie komen, fysiek of verbaal."

“Ik ben voorstander van zo’n tik. Ik ben zelf nog lang geen ouder, maar heb zelf wel af en toe een tik gekregen als kind. Dat waren natuurlijk geen harde slagen, maar eens in de arm knijpen of een tik tegen het hoofd", zegt Lotte Van Lierde. "Als kind is dat absoluut niet leuk, maar de boodschap kwam wel over. Dit gebeurde uiteraard niet vaak, maar als het gebeurde wist ik als kind meteen hoe en wat.” Als beginnend leerkracht wijst Lotte er wel op dat zo’n tik enkel mag uitgedeeld worden door de ouders. “Ik zou het niet oke vinden dat een leraar of leider in de jeugdbeweging een kind een slag zou geven.”

"Kinderen zijn niet het eigendom van de ouders"

 “Grenzen leren kennen, is erg belangrijk. Maar geweld is veelal emotioneel controleverlies. Woorden kunnen trouwens harder kwetsen dan een tik. Het hangt allemaal af van het totaalbeeld in het gezin”, zegt Joris Donders.

 “Dat je kinderen niet mag slaan, zou even vanzelfsprekend moeten zijn als dat je andere volwassenen niet mag slaan - of meer nog, want kinderen zijn kleiner en fragieler", zegt Jenne De Wolf. "Kinderen zijn niét het eigendom van de ouders, en het argument "ik doe met mijn kind wat ik wil" gaat niet op”, concludeert ze.  

Thomas Patrick kreeg als kind vroeger pedagogische tikken en volgens hem heeft het geen zin aangezien het tegenovergesteld werkt. “Je kan beter eens aan tafel zitten en praten over het probleem."

Bekijk in de video hieronder zijn integrale antwoord: 

Videospeler inladen...

Meest gelezen