Groen en sp.a: “Maak van alle parlementsleden werknemers”

Groen en sp.a hebben een voorstel om de discussie over de uittredingsvergoedingen te beslechten: een volwaardig sociaal statuut. Politici kennen nu een geheel eigen systeem, dat verschilt van wie bij de overheid of in de privé werkt. Ze krijgen geen wedde of loon, maar een maandelijkse ‘vergoeding’ voor hun prestaties. Vallen politici zonder werk, dan kunnen ze niet gaan stempelen. In de plaats krijgen ze wel een uittredingsvergoeding. Voor wie er een lange carrière in de politiek heeft opzitten, zo bewezen onder meer Jo Vandeurzen en Pieter De Crem (beiden CD&V) deze week, kan dat bedrag zelfs oplopen tot om en bij de 400.000 euro.

“De uittredingsvergoeding zonder meer afschaffen, zou niet fair zijn”, zegt Vlaams sp.a-fractieleider Vandenbroucke. “We leven in een land waar het niet de bedoeling is dat iemand met lege handen achterblijft wanneer hij zijn job verliest. Daarom zeg ik: behandel politici zoals iedere andere werkende Belg. Laat ze belastingen en sociale bijdragen betalen en zo ook een sociaal statuut verwerven.”

In het verder verstrengen van het bestaande systeem, dat in 2014 nog drastisch werd ingeperkt, ziet Vandenbroucke geen brood. “Hoe je het draait of keert: dan blijven politici een aparte regeling hebben. Waarom moet dat? Het vergt een parlementaire revolutie, maar een normaal sociaal statuut is de eenvoudigste en zuiverste uitweg.”

Groen is het daar volledig mee eens, zegt voorzitter van de Vlaamse fractie Björn Rzoska. “Ik zie totaal niet waarom politici nog een uitzondering zouden moeten krijgen. Daarom zeggen wij ook: geef ons dat sociaal statuut, dan krijgt een politicus die uit het parlement verdwijnt een normale werkloosheidsvergoeding tot hij een nieuwe job heeft. Zo kunnen we die uittredingsvergoedingen definitief begraven.”

N-VA laat alvast een opening. “Het zou geen slecht idee zijn om het systeem meer af te stemmen op wat de gewone burger kent”, zegt fractieleider Matthias Diependaele. “Ook ambtenaren krijgen een ontslagvergoeding.” CD&V en Open Vld, de twee andere meerderheidspartijen, houden het erop dat ze openstaan voor een discussie over de regeling.

Lees ook

Van links tot rechts: de uittredingsvergoeding is in het publieke debat bijzonder gecontesteerd. En toch nemen politici van alle gezindten de vertrekpremie, die tot in de honderdduizenden euro’s kan oplopen, meestal op. Waarom?

“Het probleem is niet de verloning van politici. Het probleem is dat er te veel politici zijn”, schrijft hoofdredacteur Bart Eeckhout.

Initiatief Peumans

Het idee van een sociaal statuut voor parlementairen werd al eens naar voren geschoven bij de vorige hervorming van de parlementaire vergoedingen. Ook toen nam het Vlaams Parlement het voortouw. Maar het idee werd niet door alle partijen gedragen en stuitte bovendien op verzet van de andere parlementen. Aangezien volksvertegenwoordigers in de loop van hun carrière regelmatig van halfrond wisselen, zitten de parlementen bij voorkeur allemaal op één lijn.

Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans (N-VA) is in ieder geval van plan om zijn rol als voorzitter in deze discussie op te nemen. “Er zijn veel voorstellen en ideeën, en ik zal maandag, tijdens de wekelijkse vergadering met de fractieleiders van het Vlaams Parlement, ook zelf een initiatief aankondigen. We kunnen tot een vergelijk komen”, zegt hij.

Hoe dat vergelijk er zou kunnen uitzien, daarop wil Peumans niet vooruitlopen. Zeker is wel dat een herziening niet met terugwerkende kracht zal werken. “Aan verworven rechten zullen we niet raken.”