Anne Collaer daagde op 7 februari 2017 niet op aan de schoolpoort en reageerde niet op telefonische oproepen en sms’jes. In het kader van een onrustwekkende verdwijning doorzocht de politie haar woning in het centrum van Leuven, maar ze vond niets verdachts. In een slaapkamer op de eerste verdieping deed een 10-jarig zoontje, een van de zes kinderen met wie Collaer in het huis aan de Vestinggang woonde, die avond een akelige ontdekking. In een holle ruimte aan de achterzijde van een hoogslaper, een in de hoogte gebouwd bed, werd het levenloze lichaam van de moeder aangetroffen.

Rond het goed verstopte lijk waren dekens en vuilniszakken aangebracht. Collaer, moeder van acht kinderen, was met geweld om het leven gebracht. Diverse messteken in de hartstreek waren de directe doodsoorzaak. De wetsdokters stelden ook stomp geweld tegen het hoofd en aan de hals vast. De speurders concludeerden dat de dader de woning goed kende. Het stapelbed was gedeeltelijk ontmanteld en de moordenaar moet geweten hebben dat het een valse wand had. Bloedvlekken waren opgeruimd en er was weinig of geen wanorde, hoewel het slachtoffer zich verzet had.

Van het wapen was geen spoor. In de keuken ontbrak wel een steakmes uit een blok van zes exemplaren. Een medewerker van de groendienst van de stad Leuven vond op 12 april 2017 een mes in de Dijle. Volgens een wetsarts is dit het potentiële moordwapen, maar zekerheid is er tot vandaag niet.

Godfried Claes, gewezen partner van Collaer met wie hij vijf kinderen had, kwam meteen als verdachte in beeld. Dat gebeurde onder meer op aangeven van de kinderen. Het koppel was in 2001 een relatie begonnen, die al snel op knipperlicht sprong. Claes gebruikte geregeld verbaal en soms ook fysiek geweld tegen zijn vrouw. De situatie escaleerde en op 23 mei 2014 werd hij door een gerechtsdeurwaarder uit de woning gezet.

Claes bleef wel over de vloer komen. De relatie met Collaer sprong een goed jaar voor de feiten af, ditmaal definitief. Dat was het sein voor een periode van belaging en obsessieve controle. Claes kon het niet hebben dat zijn ex de weg naar de zelfstandigheid was ingeslagen. Collaer voedde zijn jaloezie door zich op datingsites te registreren. In haar nieuwe leven was geen plaats meer voor Claes: vanaf januari 2017 mocht hij niet meer binnen.

Claes had de ochtend van 7 februari 2017 een café gekuist en zich nadien te slapen gelegd in zijn auto. Geen sluitend alibi, maar concrete aanwijzingen in zijn richting ontbraken. Zestien dagen na de feiten, op 23 februari, werd hij opgepakt. De doorbraak kwam er door DNA-onderzoek. Essentiële biologische sporen bevestigden zijn betrokkenheid op wetenschappelijke basis. Forensisch expert Bram Bekaert adviseerde om stalen af te nemen van het lichaam van het slachtoffer en op voorwerpen die mogelijk gemanipuleerd waren door de dader.

Professor Ronny Decorte trof het unieke DNA van Claes aan op de linkerslaap van het slachtoffer en voorts op een deken, een T-shirt, een kamerjas én op de tape waarmee het lichaam in vuilniszakken was gewikkeld. De bevindingen van het DNA-onderzoek worden een mogelijk doorslaggevend item tijdens het assisenproces, niet in het minst voor de verdediging.

De beschuldigde werd vijf keer verhoord. Bij het vierde verhoor wijzigde hij zijn verklaring en zei hij dat hij op de dag van de moord zijn ex wel degelijk bezocht had en zelfs seks met haar had gehad. Maar hij bleef altijd hardnekkig ontkennen, tot vandaag. Claes, die een test met de leugendetector weigerde, zit sinds 24 februari van vorig jaar opgesloten in de hulpgevangenis van Leuven.