Wil jij ook "uitvinder" zijn zoals de "makers" in Team Scheire?

De voorbije maanden heb ik het genoegen gehad om voor het Canvasprogramma "Team Scheire" samen met zeven andere ‘makers’ oplossingen te zoeken. Lieven Scheire en de redactie daagden ons uit en schopte ons regelmatig uit onze comfortzone om mensen met een zeer specifieke vraag te helpen. Bijvoorbeeld Lazlo die wil kunnen gamen, maar een hersenverlamming heeft.

Of Tima, die in een rolstoel zit, maar zelfstandig naar school wil. En Monique die heel graag foto’s wil nemen, maar blind is. Allemaal problemen die onmiddellijk door de makers tot uitdagingen worden omgedoopt.

Als ik naar de uitzendingen van mijn collega’s keek, zag ik mensen die zich met zeer veel enthousiasme en gedrevenheid over deze uitdagingen ontfermden. Ze wisten bij aanvang nog niet goed hoe het aangepakt of opgelost kan worden, maar waren wel gedreven door een enorme passie. Ook al is dit voor hen vaak een stap in het onbekende.

De ‘makercultuur’ wordt vaak omschreven als een uitbreiding op de doe-het-zelf-cultuur. Ook al is deze vaak door technologie geïnspireerd, dan nog zou dit zwaar tekortdoen aan al die enthousiastelingen die je in de verschillende makerspaces, hackerspaces en fablabs kan vinden.

Het gaat voor mij meer over de manier waarop je met je armen wijd open een probleem omhelst. Wetende dat je verschillende muren gaat tegenkomen voordat je een oplossing gaat vinden. Continu trachten naar een oplossing te werken en bij elke hindernis herbekijken of je pad wel het beste was en je plan herdenken.

Zonder dat je weet waar die muren zullen staan, ben je al klaar om er over te kruipen, er onder te graven, erlangs te gaan of ze desnoods op te blazen. Creatief naar oplossingen zoeken en ze dan praktisch uitwerken.

Het gaat niet over “succes or fail”, dat zijn geen twee aparte paden. Het gaat over “try, fail, adapt en try again”. Een continu leren waarom iets niet werkt, zodat je betere concepten kan bouwen. We hebben op die manier allemaal leren fietsen, dus waarom zouden we dat dan ook niet zo doen als we problemen oplossen, onderzoek doen, bedrijven opstarten of gewoon ons leven leiden? Het zou alleen maar een falen zijn als we er niets uit zouden leren.

Van zodra je begrepen hebt dat er niet dat ene doel is dat je moet bereiken of er niet die ene alles-of-niets-deadline is die alles gaat bepalen, kan je je passie de vrije loop laten gaan en zal je vanzelf verschillende doelen halen.

Lees verder onder de foto.

Wat deze attitude nog mooier maakt, is dat je er niet alleen voor staat. In makerspaces is het vanzelfsprekend dat je met elkaar praat en open je problemen en ideeën aan elkaar voorlegt, zodat je van elkaar kan leren en je bij jezelf continu nieuwe mogelijkheden en competenties ontdekt. Mensen die bij het prille ontstaan van een idee dat idee al uitdagen door het met anderen te bespreken zullen veel sneller mooie oplossingen bouwen.

Want daar doen we het voor: anderen helpen, samen met anderen, onszelf uitdagen en vooral anderen motiveren om het zelf ook te doen.

Iedereen kan een maker worden en de stap is kleiner dan je denkt. Ga bijvoorbeeld maar eens kijken op instructables.com waar je enorm veel projecten ziet van mensen die dingen gebouwd hebben en net dat stapje verder gaan om ook aan anderen uit te leggen hoe je dat zelf kan zien. Je kan er zelfs vinden hoe je met een Sonic Screwdriver van Dr. Who kan betalen…. Of op thingiverse.com waar mensen ontwerpen zetten van 3D-objecten of github.com/explore waar softwarebouwers hun code allemaal vrijgeven.

Op github.com/TeamScheire/ vind je trouwens alle bronbestanden van de oplossingen die in de afleveringen gebouwd zijn. Allemaal met het idee dat als je deelt, je van elkaar kan leren en beter kan samenwerken.

Als je zelf eens naar een van de makerspaces of fablabs wil gaan, zoek er dan één in je buurt via www.makerscene.io/. Daag jezelf eens uit en laat jezelf verrassen door wat je allemaal kan.

Lees verder onder de foto.

Ook in het onderwijs is er een nieuwe trend ontstaan, aansluitend bij STEM, die ook wel Maker-onderwijs wordt genoemd, waar men veel meer vanuit een probleemoplossende, project-gebaseerde leerervaring start. Je moet maar één keer gezien hebben hoe kinderen zich zo ontplooien en zichzelf verbazen met wat ze kunnen en leren, om te weten dat dit de goede richting is.

En dat brengt ons bij de Dag van de Wetenschap, ja van de Wetenschap, met de grote W van Willen, Weten en Wetenschap. In Vlaanderen gebeuren er schitterende dingen op het gebied van wetenschap en technologie. 

Vandaag laten organisaties, bedrijven, scholen, universiteiten en vele enthousiastelingen zien waar hun passie zit. Hoe ze onderzoek doen, dingen bouwen, met technologie problemen oplossen, maar vooral zichzelf uitdagen om te leren en ontdekken.

Want daar draait het allemaal om: continu jezelf en de dingen in vraag stellen en je hierbij uitdagen om naar verklaringen en oplossingen te zoeken.