In België is 14 procent van de oppervlakken verhard en niet waterdoorlatend, wat het grondwaterpeil doet dalen. De Vlaamse overheid hanteert daarom de watertoets bij het toekennen van stedenbouwkundige vergunningen. Wie een oppervlakte wil verharden, moet voor voldoende infiltratiecapaciteit van de bodem voorzien. Drainphalt is een verharding die speciaal ontwikkeld werd om de watertoets te doorstaan.

Het nieuwe asfalt is waterdoorlatend dankzij grote brokken in het mengsel. Het asfalt buffert het regenwater, zodat het geleidelijk doorsijpelt in de grond. Het wegdek is wel relatief fragiel en is niet bedoeld voor snelwegen of voor zware belasting zoals vrachtverkeer of containeropslag. Willemen Groep mikt daarom op parkeerterreinen en andere plaatsen met relatief licht autoverkeer.

Of Drainphalt een economisch succes wordt, is afwachten. Willemen Groep spreekt van een grote groep geïnteresseerde investeerders. Drainphalt wordt geproduceerd bij een lagere temperatuur, waardoor er minder energie wordt verbruikt en minder CO2 wordt uitgestoten. Maar de economische troef schuilt vooral in de waterdoorlatende eigenschap. Zo kunnen kosten worden bespaard, vooral op plaatsen waar anders riolering, watergreppels, afvoerroosters, opslagtanks, bufferbekkens of grachten aangelegd moeten worden.