Woonportret: In het minimuseum van Anne

“In mijn geval is dat best extreem, want ik stel mijn werk hier de hele tijd tentoon. Op dit moment ligt de focus op beelden, maar soms hangen de muren vol met tekst. Alles hangt af van hoe ik me voel, en waar ik mee bezig ben. Er valt hier zowel in beelden als in woorden veel te lezen over wie ik ben. Zo ben ik bijvoorbeeld dol op Brussel en haar vervoersmaatschappij, de MIVB. Op verscheidene plekken in het appartement staan of hangen objecten die daaraan gelinkt zijn. In de gang naar de badkamer hing ik een groot netplan dat eigenlijk een speelmat is voor kinderen, maar ik vond het zonde om het op de grond te leggen. En ook mijn passie voor koken kan ik niet wegstoppen. De keuken is zowat het epicentrum van mijn appartement, met stapels kookboeken overal. Ze heeft een extra groot werkblad, zodat ik veel dingen tegelijk kan bereiden zonder dat het onhandig wordt.”

“Ik zit het liefst daar waar ik werk. Nu eens is dat de sofa, dan weer de houten tafel. De zetel is een Cassina Nest en zit heerlijk, en na lang zoeken kocht ik de Galvanitas-S16-stoelen voor bij de tafel. Dat type werd vroeger in Nederland als schoolstoelen gebruikt, geen wonder dat ze erg comfortabel zitten als je veel uren klopt.”

“Mijn opa werkte bij de dienst Stedenbouw, waar het destijds volhing met portretten van de koning. Toen er een nieuwe vorst kwam, werden al die portretten vervangen, en zijn er enkele bij mijn familie beland. Met als gevolg dat ik er hier nu ook eentje staan heb. Verder vind je hier ook wel heel wat werken terug van mijn opa zelf. Toen ik klein was, zat ik altijd in zijn atelier mee te schilderen. Die context hier om me heen hebben is voor mij erg fijn.”

“Dat moet de grote houten tafel zijn, een erfstuk van mijn grootoom. Niet alleen draagt ze zijn geschiedenis, een groot deel van mijn werk is aan deze tafel tot stand gekomen. Ze is perfect in haar eenvoud. Zelfs al zou ik ze vervangen door een replica, het zou niet meer hetzelfde zijn.”

“Ik raak minder snel geïnspireerd door andere kunstenaars of grote stijliconen, veeleer door de stad en het leven. Ik hou heel erg van authenticiteit en zoek nooit inspiratie binnen een voor de hand liggende context. Aan zo goed als alles wat je hier ziet, hangt een persoonlijk verhaal. Sinds mijn vrienden weten dat ik graag objecten verzamel die gelinkt zijn aan de Expo 58, krijg ik ze regelmatig cadeau. Ook in mijn werk primeert de inhoud, de boodschap. Het grafische volgt achteraf. Dat is meteen ook de reden waarom het aartsmoeilijk is om mijn stijl als kunstenares te omschrijven. Ik werk zowel beeldend als figuratief, maar met tijd, identiteit en stad als de steeds weerkerende kernwoorden.”



• Anne Manteleers (30)

• beeldend kunstenares

• houdt van de Brusselse gebouwen, wandelen in de stad, koken en authenticiteit

• woont in een flat in de Kaaienwijk in Brussel