Karel De Gucht en vrouw Mireille sluiten geen akkoord met fiscus in zaak rond belastingontduiking

De fiscus startte het onderzoek omdat de villa van het echtpaar in Toscane argwaan wekte. Volgens de verdediging werd dat onroerend goed niet persoonlijk aangehouden, maar door een Italiaanse vennootschap naar Italiaans recht. Met een bericht van 4 februari 2010 ging de BBI over tot de uitbreiding van de onderzoekstermijn van drie jaar naar zeven jaar, omdat er volgens hen aanwijzingen van fraude waren.

Doordat de fiscus uiteindelijk de rekeningen kon inkijken, werd een betwiste aandelentransactie opgemerkt. De Gucht realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met de verkoop van aandelen van een zinkbedrijf. Het is op die transactie dat de fiscus een bedrag van 976.282,71 euro als bijkomend belastbaar inkomen aankondigde.

“Karel De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs hebben bewust gelden niet aangegeven. Ze hebben daarvoor een constructie opgezet en zich schuldig gemaakt aan belastingontduiking”, pleitte de advocaat van de Belgische Staat.

Bruno Cardoen, die het echtpaar De Gucht verdedigt, pleitte dat de bijkomende aanslag van bijna een miljoen euro nietig was. “De BBI trachtte gegevens te bekomen die ze in België via het intern recht niet mocht bekomen (met een vraag aan de Italiaanse belastingadministratie, nvdr.)”, aldus Cardoen. “De gegevens waren in België beschermd door het bankgeheim, dat toen nog gold. De onderzoeksdaad is dus nietig. De BBI vroeg ook of er andere Belgische burgers bij betrokken waren. Het was een pure fishing expedition, wat ook op zich leidt tot de nietigheid van de onderzoeksdaad en de aanslag.”

De meerwaarde op de aandelen was geen beroepsinkomen, aldus nog de verdediging. “Daarvoor moet je professioneel bezig zijn met het aankopen en verkopen van aandelen. Meneer De Gucht is politicus en mevrouw Schreurs is rechter (in de politierechtbank, nvdr.). Het behoorde tot het normaal beheer van het privé-inkomen”, zei Cardoen. “Het belastbaar tijdstip is ook door de fiscus gemanipuleerd. Wij vragen de integrale vernietiging van de bestreden aanslag.”

De advocaat van de Belgische staat betwist de nietigheid. “Het onderzoek is correct gebeurd. Het bankgeheim werd niet geschonden met de vraag aan de Italiaanse belastingen en het was zeker geen fishing expedition. Er is ook op nauwkeurige wijze uitleg gegeven over de aanwijzingen van fraude”, aldus de advocaat. “De Gucht kon die aandelen enkel verkrijgen omdat hij manager was geweest, het was een beloning voor geleverde prestaties. Men heeft bewust gelden niet aangegeven. Er was gewoon geen spoor van terug te vinden. (..) Er is een constructie opgezet en dat is belastingontduiking. Dat verantwoordt de verhoging van 50 procent.”

Het Gentse hof van beroep oordeelde eerder al dat de fiscus ten onrechte was overgegaan tot uitbreiding van de onderzoekstermijn. De BBI trok naar het Hof van Cassatie en kreeg daar gelijk, maar in april bleek dat de fiscus een dading wou sluiten met het echtpaar. De Gucht en Schreurs gingen daar echter niet op in, zegt hun advocaat Bruno Cardoen. Karel De Gucht was zelf niet aanwezig in de rechtbank. De fiscale kamer doet op 9 januari uitspraak in de zaak.