Karel De Gucht en vrouw Mireille Schreurs sluiten geen akkoord met fiscus in belastingzaak

De zaak wordt vandaag voor de fiscale kamer van de Gentse rechtbank van eerste aanleg behandeld. Karel De Gucht was niet aanwezig in de rechtbank. In april bleek nog dat de fiscus een dading wou sluiten met het echtpaar. De Gucht en Schreurs gingen daar echter niet op in, zegt hun advocaat Bruno Cardoen.

De fiscus startte het onderzoek omdat de villa van het echtpaar in Toscane argwaan wekte, maar volgens de verdediging werd dat onroerend goed niet persoonlijk aangehouden, maar door een Italiaanse vennootschap naar Italiaans recht. Op 4 februari 2010 breidde de BBI de onderzoekstermijn uit van drie jaar naar zeven jaar, omdat er volgens hen aanwijzingen van fraude waren.

Doordat de fiscus uiteindelijk de rekeningen kon inkijken, werd een betwiste aandelentransactie opgemerkt. De Gucht realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met het verkopen van aandelen van een zinkbedrijf, en het is op die transactie dat de fiscus een bedrag van 976.282,71 euro als bijkomend belastbaar inkomen aankondigde.

Het Gentse hof van beroep oordeelde echter dat de fiscus ten onrechte was overgegaan tot uitbreiding van de onderzoekstermijn, omdat het bericht van 4 februari 2010 onvoldoende elementen bevatte om te laten besluiten tot het bestaan van aanwijzingen van belastingontduiking. De BBI trok naar het Hof van Cassatie en kreeg daar gelijk. Op 9 januari doet de fiscale kamer doet uitspraak.

Constructie opgezet

Bruno Cardoen, de advocaat van het echtpaar De Gucht, meent dat de fiscus een zogenaamde “fishing expedition” uitvoerde: volgens Cardoen vroeg de fiscus bepaalde informatie op in de hoop iets illegaals te ontdekken. “De BBI trachtte gegevens te bekomen die ze in België via het intern recht niet mocht bekomen (met een vraag aan de Italiaanse belastingadministratie, red.). De gegevens waren in België beschermd door het bankgeheim, dat toen nog gold. De onderzoeksdaad is dus nietig. De BBI vroeg ook of er andere Belgische burgers bij betrokken waren.” Volgens de verdediging maakt dat de bijkomende aanslag van bijna een miljoen euro nietig.

Bovendien was de meerwaarde op de aandelen geen beroepsinkomen, in zegt Cardoen. “Daarvoor moet je professioneel bezig zijn met het aankopen en verkopen van aandelen. Meneer De Gucht is politicus en mevrouw Schreurs is rechter in de politierechtbank. Het behoorde tot het normaal beheer van het privé-inkomen”, klinkt het. “Het belastbaar tijdstip is ook door de fiscus gemanipuleerd. Wij vragen de integrale vernietiging van de bestreden aanslag.”

De advocaat van de Belgische staat betwist de nietigheid. “Het onderzoek is correct gebeurd. Het bankgeheim werd niet geschonden met de vraag aan de Italiaanse belastingen en het was zeker geen fishing expedition. Er is ook op nauwkeurige wijze uitleg gegeven over de aanwijzingen van fraude”, aldus de advocaat. “De Gucht kon die aandelen enkel verkrijgen omdat hij manager was geweest, het was een beloning voor geleverde prestaties. Men heeft bewust gelden niet aangegeven. Er was gewoon geen spoor van terug te vinden. (..) Er is een constructie opgezet en dat is belastingontduiking. Dat verantwoordt de verhoging van 50 procent.”

Tweede fiscale zaak

Er loopt ook nog een tweede fiscale zaak voor het echtpaar. Die draait om recentere belastingaangiftes van De Gucht en Schreurs, waarbij ze verliezen van hun Italiaanse landbouwbedrijf afgetrokken hadden van hun Belgische belastingen.

De BBI verwerpt dat, omdat het gaat om verliezen van een Italiaans bedrijf die in België niet gebruikt zouden kunnen worden. De advocaten van De Gucht steunen zich echter op de argumentatie van de BBI in de eerste zaak, waarbij de Italiaanse firma wel aan de De Gucht toegeschreven wordt. De tweede zaak wordt pas in april volgend jaar gepleit, maar de uitspraak van 9 januari kan wel invloed hebben op dat proces.