De fiscus startte het onderzoek omdat de villa van het echtpaar in Toscane argwaan wekte, maar volgens de verdediging werd dat onroerend goed niet persoonlijk aangehouden, maar door een Italiaanse vennootschap naar Italiaans recht. Met een bericht van 4 februari 2010 was de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) overgegaan tot de uitbreiding van de onderzoekstermijn van drie jaar naar zeven jaar, omdat er volgens hen aanwijzingen van fraude waren.

Doordat de fiscus uiteindelijk de rekeningen kon inkijken, werd een betwiste aandelentransactie opgemerkt. De Gucht realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met het verkopen van aandelen van een zinkbedrijf, en het is op die transactie dat de fiscus een bedrag van 976.282,71 euro als bijkomend belastbaar inkomen aankondigde.

Het Gentse hof van beroep oordeelde echter dat de fiscus ten onrechte was overgegaan tot uitbreiding van de onderzoekstermijn, omdat het bericht van 4 februari 2010 onvoldoende elementen bevatte om te laten besluiten tot het bestaan van aanwijzingen van belastingontduiking.

De BBI trok naar het Hof van Cassatie en kreeg daar gelijk, maar in april bleek dat de fiscus een dading wou sluiten met het echtpaar. De Gucht en Schreurs gingen daar echter niet op in, zegt hun advocaat Bruno Cardoen. De zaak werd woensdag ten gronde behandeld door de fiscale kamer van de Gentse rechtbank van eerste aanleg. Karel De Gucht was niet aanwezig in de rechtbank.