Laten we Amazon, Bol.com en Alibaba vermijden tijdens het kerstshoppen

Toen de liberalen nog echt liberaal waren en de patriotten patriot, durfde men zeggen waar het op stond: “Als je je als worm gedraagt, moet je achteraf niet komen klagen dat je wordt vertrappeld.” Het zijn de woorden van Immanuel Kant. Als je je waardigheid en vrijheid wil behouden, met andere woorden, dan moet je ervoor vechten. Vandaag maken de zelfverklaarde liberalen en patriotten van hun land nog liever een economisch bordeel dan voor vrijheid en waardigheid te vechten, trekken ze met de broek op de enkels naar Peking of waar dan ook om de bevolking hier nog even in de bedwelmende roes van materialisme te houden – of toch minstens tot na de volgende verkiezingen.

Dat de industrie in België blijft krimpen, winkels niet meer kunnen overleven, onze handelsbalans al jarenlang negatief is, kritische sectoren zoals energie een puinhoop zijn, daar hoeven we allemaal niet wakker van te liggen, zolang Antwerpen maar zijn dosis containers binnenkrijgt en Luik zijn pakjes van Alibaba. Arm België. We krijgen natuurlijk slechts de politici die we verdienen. Willen we wel échte leiders? Staatsmannen die durven dromen van een betere toekomst, maar het ook hebben over de offers die daarvoor moeten worden gebracht, over de verantwoordelijkheid die elk van ons draagt.

Zo gewoon zijn de mensen het geworden om hun ketens te dragen dat je ze niet meer in beweging kunt krijgen. Je hebt te doen met slaven, niet met mannen en vrouwen. Hoe kun je er nog maar aan denken de strijdlust aan te wakkeren? De keren dat er een beroep op ze wordt gedaan, richten ze hun vermoeide hoofden even op om zich dan terug te storten in versuftheid. Ze beseffen goed dat we de strijd verliezen, maar willen niet inzien dat ze er ook hun waardigheid mee verliezen. Ze zijn bezeten door materialisme en angst die hen dwingt tot stilstand. Vaak denk ik aan deze woorden van de liberale patriot Giuseppe Mazzini als ik kijk naar onze samenleving vandaag.

En toch. Ik weiger te geloven dat deze samenleving zich laat vertrappelen. We hebben alles in huis om onze welvaart en waardigheid overeind te houden, om weerwerk te bieden tegen het soort van consumptiepopulisme dat ons ketent aan landen die van dictatuur een voordeel maken. Ik weiger te geloven dat mensen niet begrijpen dat we zullen verarmen als we onze lokale industrie vervangen door de bestelwagens van Alibaba, Amazon en Bol.com. En als ze zich daar nog niet bewust van zijn, hebben we media om ze te informeren, leerkrachten om ze te emanciperen en hopelijk ouders die hun kinderen bewust maken.

Sterke lokale economie

De komende maanden zullen we weer voor ongeveer 2 miljard uitgeven aan pakjes. Tijdens deze eindejaarsperiode gaat het er niet alleen om dat we onze dierbaren pakjes geven, maar middels die pakjes ook bouwen aan hun economische toekomst, aan hun kansen weerbaar te blijven in een grillige wereld. Elke euro kan een bijdrage zijn aan een sterke lokale economie en dus ook een sterker land. En vooral de mensen met geld hebben een grote verantwoordelijkheid.

We zouden drie dingen met elkaar kunnen afspreken. Eén: het mag af en toe wel wat minder zijn. Het gaat om de tijd die we met elkaar doorbrengen, om de kwaliteit en niet om de kwantiteit. Twee: laten we minstens de helft ‘Made in Europe’ kopen en minstens een geschenk ‘Made in België’. Drie: laten we Amazon, Bol.com, Alibaba en anderen vermijden. Ook al betaal je soms wat meer in de winkel en is niet alles in België gemaakt, die winkelier betaalt minstens zijn belastingen hier en besteedt ongetwijfeld ook een groot deel van zijn inkomen hier.

Niets is gemakkelijk. Maar je schiet niets op met een tsunami aan ingevoerde producten als er binnenkort geen werk meer is. Alle gevechten eisen offers en het is nog steeds een kleine prijs die we betalen: iets minder geïmporteerde wegwerpproducten opdat onze kinderen in de wereldeconomie later zelf niet als wegwerpmensen behandeld worden.