Chirurg over zijn inkomen: “338 euro per operatie, dat is toch niet veel?”

Als arts wordt u betaald per prestatie. Hoeveel verdient u aan één operatie?

Een anonieme chirurg: “Voor een operatie krijg ik zelf maar een fractie van de totale kost voor de patiënt of het ziekenfonds. Neem nu een sleeve-operatie, een veel voorkomende maagverkleining. Zo’n operatie kost ons ziekenhuis in totaal ongeveer 4.500 euro. Daar krijg ik zelf maar 450 euro van, dat is mijn ereloon. De rest van de factuur dient om het dure medische materiaal te betalen, de ligdagen voor de patiënt, en andere artsen, zoals de anesthesist, het labo en de radioloog.

“Ik draag dus veruit de belangrijkste verantwoordelijkheid over de ingreep, maar ik krijg maar 450 euro. Daar moet ik nog 25 procent van teruggeven aan het ziekenhuis, dus hou ik 338 euro over per operatie. Dat kan je moeilijk veel noemen. In het buitenland zijn de erelonen voor zo’n operatie veel hoger.”

Als u veel opereert, haalt u wel meer inkomsten binnen.

“Dat de ene arts wat meer verdient dan de andere, dat is onvermijdelijk. Als een dokter veel patiënten heeft, zegt dat nog altijd iets over zijn werklust, empathie en kwaliteit. In elke beroepsklasse heb je betere en slechtere.

“Ja, ik verdien goed mijn brood, maar mensen zien niet altijd wat er voor gedaan moet worden. Ik heb vijftien jaar hogere studies gedaan, dus ik ben pas later op de arbeidsmarkt gekomen. Ondertussen heb ik ook enige faam ontwikkeld, ik ga frequent naar internationale congressen en ik opereer vijf à zes patiënten per dag. Natuurlijk heb ik dan een goed inkomen.”

Rekent u patiënten veel supplementen aan?

“Ik mag tot 100 procent supplementen vragen op eenpersoonskamers, wat ik billijk vind. Maar hoeveel patiënten vragen een kamer alleen, denk je? Misschien 10 tot 15 procent. Dus die heisa over supplementen is totaal overroepen.

“Een ereloon van 500 procent vind ik persoonlijk echt wel hoog, maar als de patiënt of zijn hospitalisatieverzekering akkoord gaan om dit te betalen, waarom moeten wij daar dan een witte ridder in spelen? Als je kijkt naar onze facturen, zal je zien dat vele mythes over ons loon ontkracht kunnen worden.”

Zou een vaste salariëring loon hier een oplossing kunnen bieden?

“Ik vrees van niet. Hoe je het draait of keert, een financiële drive is voor veel mensen een motivatie om te werken. Mocht ik gesalarieerd zijn, dan denk ik niet dat ik nog tot acht uur ‘s avonds in het ziekenhuis zou blijven. Een 9-to-5-job zou de kwaliteit van onze gezondheidszorg geen goed doen, daar ben ik van overtuigd.

“Artsen worden altijd verondersteld om contemplatief te zijn, alsof het academische walhalla en het heil van de mensen onze enige motivatie mag zijn. Maar niemand moet mij zeggen wat mijn moraliteit moet zijn. Ik werk graag hard en word er graag adequaat voor verloond.”

Waarom wordt dit systeem dan nooit eens uitgelegd aan de mensen?

“Als de mensen weten hoeveel wij moeten afdragen, zullen ze ook beseffen dat de ziekenhuizen zwaar ondergefinancierd worden. De kosten van verpleegkundigen en materiaal zijn hoog en nieuwe investeringen zoals robotica zijn gigantisch duur. Het is een moeilijke uitdaging om als ziekenhuis break-even te draaien.

“Zo’n financieringssystemen zitten echt complex in elkaar – ook voor ons – laat staan dat elke patiënt daar weet van moet hebben. Veel belangrijker is dat onze patiënten beseffen hoe goed onze gezondheidszorg is en hoe wonderbaarlijk het is dat de grootste kosten gedragen worden door de algemene solidariteit. Is het niet ongelooflijk dat een patiënt voor een consultatie bij mij maar zo’n 12 euro zelf moet betalen? Ik toon mijn patiënten graag hun factuur: het gedeelte ten laste van hun ziekenfonds is van een heel andere dimensie dan hun eigen remgeld.”