Liever een zoon die moe en geïnformeerd is, dan een fit en onwetend exemplaar
In DM ZAPT zet de tv-redactie van De Morgen de blik op oneindig. Vandaag: Stef Selfslagh over Karrewiet, het jeugdjournaal van Ketnet.
Eén van de meest uitgesproken talenten van mijn zoon is het bedenken van redenen om nog niet te moeten gaan slapen. “Ik heb nog honger.” “Ik ben te blij.” “Ik moet nog een oplossing bedenken voor de opwarming van de aarde.”
Meestal blijven mijn vrouw en ik onverzettelijk. Maar als hij zegt: “Ik moet nog naar Karrewiet kijken”, smelt onze ouderlijke striktheid als een lap cheddarkaas op een pas gegrilde hamburger. “Jááá, Karrewiet!”, denken we dan. “Níét Dylan Haegens, níét Enzo Knol, maar Karrewiet! Onze zoon is toe aan kwa-li-teit!”
Dat onze meegaandheid hem een halfuur later dan gepland in bed doet belanden (twaalf minuten Karrewiet, achttien minuten nabespreking) vinden we voor één keer een detail. Liever een zoon die moe en geïnformeerd is, dan een fit en onwetend exemplaar.
Het ISS-ruimtestation weegt evenveel als 92 olifanten. Dat weten mijn zoon en ik dankzij ‘Karrewiet’
Ontwapenend
Er is veel aan Karrewiet dat het gebruik van superlatieven rechtvaardigt. Om te beginnen zijn de geïnterviewden vaak kinderen. Dat minimaliseert de kans op uitspraken als: “Wij maken het voorstel over aan onze achterban, maar verwachten geen breed gedragen consensus.”
Voorts zijn er de geweldige presentatoren. Mariam El Mandoudi en Jelle Mels blinken uit in ontwapenend taalgebruik (“Het is nog altijd dikke miserie in Californië.”) en verhelderend cijferfetisjisme (“Het ISS-ruimtestation weegt evenveel als 92 olifanten.”)
Maar de grootste Karrewiet-troef is dat het programma je nieuwsgierigheid prikkelt. Na het ISS-item trokken mijn zoon en ik een spurtje naar Google Street View. Daar konden we volgens Mariam El Mandoudi het ISS van binnenuit verkennen en zelf ervaren hoe het voelt om een astronaut te zijn. Er was geen woord van gelogen: toen we door de Copula Observational Module zweefden, begon onze innerlijke Neil Armstrong van pure opwinding te headbangen. Mét helm.
Wat later gingen we ook nog naar de website van de NASA. Daar leerden we hoe gewichtloze astronauten hun voeten er in de ruimte aan herinneren dat ze eenmaal terug op aarde nog altijd een functie hebben.
De grootste ‘Karrewiet’-troef is dat het programma je nieuwsgierigheid prikkelt
Al hinkstapspringend op het internet werden we met de minuut slimmer. Maar het begon wél allemaal bij Karrewiet.
Een tv-journaal is een venster op de wereld. Omdat Mariam El Mandoudi en Jelle Mels die wereld zo onbevangen benaderen, is het Karrewiet-venster een stuk breder dan dat van veel volwassenenjournaals.