Brede consensus om loonverschillen bij artsen weg te werken
Honderdduizenden euro’s verschil tussen artsen-specialisten. Zowel politici en academici, maar ook ziekenfondsen en artsensyndicaten vinden het onaanvaardbaar en willen ingrijpen. Over hoe groot die kloof precies mag zijn, verschillen de meningen.
Mag een neurochirurg meer verdienen dan een psychiater? En zo ja: hoeveel meer? De Christelijke Mutualiteit (CM) werkt hier op dit moment een ethisch advies over uit. “We onderzoeken welke loonspanning ethisch te verantwoorden is”, zegt topman Luc Van Gorp. “Voor mij hoeven alle artsen zeker niet evenveel te verdienen, maar een verschil van één op drie vind ik te veel. Dus het moet ergens tussenin zijn.”
Onderzoek van deze krant heeft aangetoond dat de ene specialist makkelijk drie keer meer verdient dan de andere. Bij de uitschieters kunnen die verschillen oplopen tot één op vijf. Neurochirurgen en radiologen zitten bij de grootverdieners, terwijl psychiaters en neurologen onderaan bengelen.
Voor Van Gorp zelf is een verschil van 100.000 euro bruto per jaar tussen de verschillende artsen redelijk. Extreme inkomens, waarbij sommige artsen een half miljoen tot zelfs ruim een miljoen euro bruto per jaar verdienen, moeten er volgens hem uit. “Zulke lonen snap ik niet.”
Plafond en herverdeling
CM is niet de enige die wil plafonneren en herverdelen. Ook de Socialistische Mutualiteiten en Onafhankelijke Ziekenfondsen pleiten hiervoor, al zijn ze minder concreet over hoe de verdeling er dan precies moet uitzien.
Zelfs enkele artsensyndicaten zijn het idee genegen. Het Algemeen Syndicaat van Geneeskundigen van België (ASGB) pleit eveneens voor een norminkomen, waar wat rek naar boven en naar beneden op zit. Ook huisartsensyndicaat Domus Medica vindt dat de grootverdieners moeten inleveren om de kloof te dichten. Enkel de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS), weliswaar de grootste groep, wil niet van een loonbegrenzing weten.
Politiek
Op politiek niveau lijkt de discussie nu ook door te sijpelen. Oppositiepartijen Groen en sp.a benadrukken dat er dringend loonplafond en een betere herverdeling moet komen. “Ik ben acht jaar lang voorzitter geweest van het Ziekenhuisnetwerk Antwerpen”, zegt parlementslid Monica De Coninck (sp.a) “Daar zag ik een loonspreiding van 150.000 euro bruto per jaar, tot over het miljoen. Zoiets moeten we aan banden leggen.”
Binnen de meerderheid lijkt enkel CD&V bereid om daadwerkelijk in de hoge lonen te snijden. “Als we zo doorgaan, vrees ik voor de betaalbaarheid en kwaliteit van zorg voor de patiënt”, zegt parlementslid Nathalie Muylle (CD&V). “We weten dat sommige prestaties op dit moment te hoog zijn vergoed. Dat moeten we herbekijken.” Open Vld en N-VA pleiten wel voor een betere herverdeling, maar zonder daarom per se aan de hoogste inkomens te raken. “Of er excessen zijn?”, reageert Kamerlid Yoleen Van Camp (N-VA). “Eigenlijk weten we dat niet.”
‘Als we zo doorgaan, vrees ik voor de betaalbaarheid en kwaliteit van zorg voor de patiënt’
Voor professor-emeritus huisartsengeneeskunde Jan De Maeseneer (UGent) mag er serieus beknibbeld worden op de hoge lonen. Al hoeft dat niet te betekenen dat elke specialist op het einde van de maand evenveel overhoudt. “Zeven uur lang opereren is lastiger dan consultatie doen, dus daar mag best wat verschil op zitten. Wat mij betreft mag het loon van een specialist variëren tussen de 5.000 en 10.000 euro netto per maand. De ene mag dus dubbel zoveel verdienen als de ander. Niet meer, niet minder.”
