Evelien en Nicolas uit ‘Blind Getrouwd’ stellen hun zoontje voor: “Xander neemt jammer genoeg zijn nachten voor zijn dagen”

Nicolas: “Het was moeilijk om Evelien te zien kermen van de pijn. Het was ook heel vermoeiend, omdat we zeventien uur wakker zijn gebleven. Ik had beter nog wat geslapen, maar ik wilde alles ­bewust meemaken (lacht).”

Evelien: “In het moederhuis kreeg ik het even moeilijk. ‘Hopelijk overkomt hem niets, want dat overleef ik niet’, schoot het door mijn hoofd. De eerste keer dat Xander krijste omdat hij krampjes had, ging door merg en been. Ik voelde me zo machteloos dat ik mee begon te wenen.”
Nicolas: “Ik ben geschrokken van wat de geboorte van een kind met een moeder doet. Evelien die uit het niets begon te wenen... Haar beschermende rol kwam plots naar boven. Ze wil de perfecte moeder zijn. Evelien kan bijvoorbeeld niet machteloos toekijken, wanneer Xander zijn keel openzet. Ik kan dat makkelijker loslaten.”

Nicolas: “k had niet meteen dat verpletterende vadergevoel. Het leek wel een identiteitscrisis: hoe moet ík me positioneren? Ik was papa, maar ik voelde me net hetzelfde als voor de geboorte. Dat was moeilijk om te plaatsen, omdat Evelien wel meteen een hechte band voelde met Xander. Maar nu is dat voorbij, mijn ­vadergevoel groeit nog elke dag.”